مریم نوقابی با نمایش ” امروز چه سالیه؟ ” دومین تجربه کارگردانی خود را پشت سر گذاشته است . نمایش او در دومین روز از هفدهمین جشنواره نمایش عروسکی در تالار استاد انتظامی خانه هنرمندان اجرا شد . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با کارگردان این نمایش انجام داده است که می توانید در ادامه بخوانید :
ایده اولیه نمایش ” امروز چه سالیه ؟ ” چه بود ؟
ایده اولیه نمایش یعنی کار با پیرزن ها و این که در فضای آسایشگاه روایت شود ، ایده خودم بود . این ایده را به فرشته ابراهیمی دادم و از او خواستم یک روز کامل را در آسایشگاه بگذراند و مشکلات چند پیرزن را ببیند . نمایشنامه ، در بازبینی اول و دوم تغییرات زیادی داشت ؛ ولی در نهایت در مورد پایان بندی نمایش و وجود اُمید ، با نویسنده به توافق رسیدیم .
تکنیک های عروسکی استفاده شده در نمایش تان چیست ؟
سعی کرده ام نمایش تلفیقی باشد ؛ هم بازیگر و هم عروسک دارم . در قسمت هایی از عروسک سایه هم استفاده کرده ام چرا که می خواستم برای بیننده تنوع داشته باشد و خسته نشود . استفاده از ” سایه ” کار را راحت تر می کند ، علی الخصوص وقتی قرار است شهر را نمایش دهیم . با موسیقی و دو عروسک سایه فضای شهر را به راحتی نشان دادم . وقتی هم از یک فضا وارد فضای دیگر می شود به عنوان مثال وقتی از آسایشگاه وارد فضای شهر می شویم تکنیک کار تغییر می کند .
به نظرتان ویژگی اصلی نمایش ” امروز چه سالیه؟ ” چیست ؟
من بسیار دوست دارم که این نمایش را در آسایشگاه برای پیرزن ها نمایش دهم . می خواستم حتما روزنه اُمید در نمایش وجود داشته باشد ، در حالی که شاید چنین چیزی در واقعیت وجود نداشته باشد و ما پیرزن هایی را داریم که در آسایشگاه هستند و هیچکس از آن ها خبری نمی گیرد ؛ ولی دوست داشتم که این امید وجود داشته باشد . چون ما در زمان فعلی به حدی نا امید هستیم که ترجیح می دهم که در قصه امید وجود داشته باشد .
چه مدت درگیر پروسه اجرای نمایش بودید ؟
از بهمن ماه سال گذشته درگیر این اجرا هستیم . پیش از جشنواره دو اجرای عموم در سالن شمایل در مشهد داشتیم . خدا را شکر با سالن پر اجرا کردیم . این موضوع به بازیگران انرژی می داد تا اجرای بهتری داشته باشند .
از حضورتان در جشنواره نمایش عروسکی راضی بودید ؟
من از کل جشنواره بسیار راضی بودم . تنها گلایه من ، بابت سالنی است که به ما داده بودند چرا که مناسب نمایش ما نبود . من برای اجرای مان درخواست سالن بلک باکس داده بودم چرا که برای این اجرا بیشتر به عمق احتیاج داشتم لی این سالن بیشتر عریض بود ، به همین خاطر چیدمان سالن را تغییر دادیم و دو ردیف از آن کم کردیم تا اینکه به این نتیجه رسیدیم که این چیدمان صحنه بهترین است . در کل فکر نمی کردم که چنین سالنی به ما بدهند .
به عنوان کسی که در تئاتر مشهد فعال هستید ، اوضاع تئاتر در این شهر چطور است ؟
تئاتر مشهد خوشبختانه کمی رو به بهبودی رفته است . ما در هفته گذشته چهارده تئاتر روی صحنه داشتیم ولی متاسفانه در اطلاع رسانی مشکل داریم . من بارها افرادی را دیده ام که می گویند مگر مشهد هم تئاتر دارد ؟ این به این دلیل است که اطلاع رسانی ما قوی نیست .
استقبال از نمایش ها چطور است ؟
خوب است ولی بیشتر تئاتری ها هستند که همدیگر را هدایت می کنند و کم پیش می آید که مردم عادی بلیت تهیه کنند و نمایشی را ببینند . مردم بیشتر به سینما می روند . ولی اوضاع خیلی بهتر شده است . چند سال است که نمایش عروسکی برای مخاطب بزرگسال در مشهد اجرا نشده است . وقتی ما می خواستیم این نمایش را اجرا کنیم ، همه فکر می کردند کار کودک است . به این فکر می کردم که اجرای عموم این نمایش یک ریسک است چون احتمال داشت در مشهد مخاطب خود را نداشته باشد . ولی شخصا دوست داشتم حتما نمایش مخاطب بزرگسال باشد .
