” سپاسنامه هانیه و چند روایت متقاطع ” به کارگردانی مرتضی اسدی مرام از استان کرمانشاه یکی از نمایش‌های اجرا شده در هفدهمین جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی در مجموعه تئاتر شهر است . این نمایش که به زلزله ی سال گذشته ی کرمانشاه می پردازد، در جشنواره با استقبال خوب مخاطبان مواجه شد .به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با کارگردان این نمایش انجام داده است که می توانید در ادامه بخوانید :
ایده این نمایش چه زمانی به ذهنتان رسید و شروع به کار کردید ؟
من خودم کرمانشاهی هستم و حضور مردم را در حادثه تلخ زلزله دیدم و برایم این همه کمک ، مهربانی و عشق امیدبخش بود ، احساس مسئولیت می کردم و باید در حد توانم پاسخ می دادم . من کاری که بلد هستم ، تئاتر است و دوست داشتم نمایشی با موضوع زلزله و کمک مردم کار کنم . در دوره پیشین جشنواره با تکنیک میکروتئاتر آشنا شدم و این تکنیک ذهن من را به خودش مشغول کرده بود . تصمیم گرفتم که میکرو تئاتر کار کنم که گویای بخش های مختلف این واقعه باشد .
داستان های داخل نمایش را به طور مستند خودتان پیگیری کردید و با افراد صحبت کردید و یا از جراید و روزنامه ها باخبر شدید ؟
دو شخصیت از شخصیت های این نمایش را خودمان خلق کردیم ولی پنج شخصیت دیگر آن واقعی هستند. یکی از شخصیت ها را از جراید پیدا کردیم و توانستیم بخش هایی از زندگی او را به این نمایش بیاوریم .
ساخت ماکت و تمرینات نمایش چه مدت زمان برد ؟
به دلیل اینکه ما تجربه ای در این زمنیه نداشتیم ، زمان بسیاری را صرف ساخت ماکت کردیم و با توجه به اینکه ماکت این نمایش به شدت هزینه بر است ، بعد از نوروز استارت کار زده شد . ما در شهرستان باید تجهیزات را اجاره می کردیم از سوییچر و دوربین تا … در شهرستان مانند تهران که هرچه می خواستیم به سرعت در تئاتر شهر فراهم می شد ، نبود . هزینه بر بودن این ها باعث شد کمی کار کند پیش رود .
ارتباط مخاطب با نمایشتان به چه صورت بود ؟
ما به شدت دنبال این بودیم که از تماشاچی اشک نگیریم حتی در موسیقی و جداسازی فضا تلاشمان بر این بود که زیاد به دنبال به بازی گرفتن احساسات تماشاچی نباشیم ولی این واقعه آنقدر تلخ است که هر کار کنی باز هم به آن سمت می رود .
چند دوره در جشنواره عروسکی شرکت داشتید ؟
سه دوره به عنوان کارکردان و دو دوره در بخش صحنه ای بزرگسال و یک دوره هم در بخش فضای باز و یک دوره هم به عنوان عروسک گردان بودم .
این چند دوره اخیر جشنواره با دبیری مرضیه برومند را چطور می بینید ؟
ما در این چند ساله روز به روز شاهد بلوغ جشنواره بودیم و هر سال این جشنواره نسبت به سال قبل یک چیز اضافه شد و رشد و توسعه پیدا کرد . این خیلی مهم است که مرضیه برومند در طول سال بچه های عروسکی را فراموش نمی کند و ارتباطهایش را حفظ می کند و حمایت و برنامه ریزی می کند . هشت ماه قبل از شروع جشنواره فراخوان می دهند ، این به نوبه خود خیلی مهم است و همچنین اساتیدی که معرفی می کنند ، و بازبینی ها در چند دوره برگزار می شود و در هر دوره از بازبینی اساتید ده دقیقه از کارت را می بینند که آیا درست پیش رفته ای یا نه . همچنین مشاوره میدهند . این اتفاق خیلی خوب است. و با گروه های دیگر نیز ارتباط برقرار می کنید . بعد از این هم بازبینی به صورت زنده انجام می شود ، بازبینی زنده پس از مدت ها کمک زیادی به گروه های شهرستانی کرد . همیشه به این دلیل که شهرستانی ها فیلم کارشان را می فرستادند ، در حقشان اجحاف می شد . در هر دوره دو یا سه نمایش از شهرستان می آمد ولی این دوره به خاطر اینکه بازبینی ها زنده بود ، بیشتر از دوره های قبل بچه های شهرستان حضور دارند . و این نشان داد که بچه های شهرستان محق هستند و و این گروه ها بدون سهمیه و به واسطه ارزش اثرشان بالا آمدند . هر سال نسبت به سال قبل رشد و تعالی می بینیم . در نهایت با اینکه امسال بودجه ها کم بود ، ولی آقای کرمی خیلی کمک کردند و خانم برومند زحمت بیشتری نسبت به دوره های قبل داشتند . با اینکه خیلی از جشنواره های معتبر کشور دچار مشکلاتی شده اند ، ورودی هایشان کم شد و بد برگزار کردند ولی این جشنواره همچنان با همان کیفیت ثابت به نحو احسن برگزار می شود .
اگر حرفی و یا موضوعی در رابطه با نمایشتان باقی مانده است ، بفرمایید ؟
این نمایش تقدیری از طرف بچه های تئاتر کرمانشاه به لطف و مهربانی و عشق و همدلی مردم ایران و حصور آنها در سر پل ذهاب . امیدوار هستم که توانسته باشیم یک قطره کوچک از اقیانوس مهر بی کران مردم را نشان داده باشیم و به نمایندگی مردم کرمانشاه بر دستان مردم ایران بوسه می زنم . از آنها می خواهم که مردم کرمانشاه را فراموش نکنند چون سختی ها هنوز تمام نشده است . هنوز در مناطق زلزله زده مردم مشکلات زیادی دارند و نیاز به حمایت و کمک مردم واقعا وجود دارد و مثل همیشه می خواهم که یار و یاور هم میهنان خود باشند .
