علی قاضی نویسنده و کارگردان نمایش عروسکی از شهر مسجد سلیمان در هفدهمین جشنواره نمایش عروسکی با  ” بازِندَک ” در بخش خیابانی حضور داشت . به بهانه اجرای این نمایش در آخرین روز جشنواره در محوطه تئاتر شهر ، خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با این کارگردان انجام داده است که در ادامه می توانید آن را بخوانید :

علی قاضی نمایش ” بازِندَک ” را یک آیین بختیاری معرفی کرد و توضیح داد : نمایش ” بازِندَک ” به عروسک نمایشی دختران بختیاری گفته می‌شود که کاربرد آیینی دارد . یکی از کاربرد های آیینی آن این است که بختیاری ها زمانی که مادری بچه دار نمی‌شود ، مردم ایل را دور هم جمع می کنند و در مراسم و مناسک خاص ، اشعار و موسیقی های فولکلور بختیاری را برای آن فرد می خوانند . در حقیقت به یکی از این عروسک ها دخیل می‌بندند تا اینکه خداوند به زنی که بچه دار نمی‌شود حداقل یک دختر عنایت کند و تا زمانی که حاجت روا نشود ، این دخیل ها باز نمی‌شوند .
وی ” بازِندَک ” را یک آیین فراموش شده عنوان کرد و در خصوص احیای این آیین گفت : همیشه اجرای نمایش های آیینی و سنتی یک هدف خیلی کلی دارد و آن هم احیای چیزهایی است که یا فراموش شده اند یا در حال فراموشی هستند . نمایش ” بازِندَک ” یک خط آیینی دارد ، قطعا این آیین یا فراموش شده و یا کمتر به اجرا در می‌آید . ما در این نمایش سعی کردیم مروری بر این قصه کرده باشیم و خط آیینی آن و آنچه که در دست فراموشی است را احیا کنیم .
قاضی با بیان اینکه برای ساخت عروسک ها از متریال بومی استفاده کرده است . در خصوص تمرینات و ساخت این عروسک ها گفت : زمانی که فراخوان جشنواره را مطالعه کردم ، به دنبال یک نگاه و ایده ی نو حتی در ساخت عروسک هایم بودم که بتوانم آن را به اجرا بگذارم . ماهیت ساختاری این عروسک ها ، اسکلت چلیپایی بود . شکل این عروسک ها ، از ابتدای پیدایش شان تا به امروزه به همین شکل بوده است . ولی من سعی کردم در طراحی آن ها از متریال بومی استفاده کنم . به عنوان مثال ؛ اَلَک ، پشم گوسفند ، چشم زخم‌ها و حتی جنس پارچه لباس هایشان دقیقاً شبیه به لباس زنان بختیاری بود . ما در ساخت عروسک هایمان سعی کردیم خیلی از مسائل دیگر را مدنظر قرار دهیم ولی از لحاظ بازه زمانی ایده پردازی ما بیشتر از چگونگی اجرایمان به طول انجامید . هدف ما این بود که نگاهی نو داشته باشیم ، این نگاه مستلزم گذشت زمان است .

کارگردان نمایش ” بازِندَک ” در پایان افزود : عروسک ها نه می‌خندند و نه گریه می‌کنند . ولی با فضایی که می‌سازند ، هم می‌خندانند و هم به گریه می‌اندازند .