نمایش “ادیدتانا” کاری از امین پروین است که در بخش تجربه هفدهمین جشنواره نمایش عروسکی به روی صحنه رفت . او که پیش از این به عنوان نوازنده در جشنواره نمایش عروسکی حضور داشته ، برای اولین بار است که نمایشی را در این جشنواره اجرا می کند . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با این کارگردان جوان داسته است که می توانید آن را در ادامه بخوانید :
امین پروین با ذکر اینکه تحصیلاتش در رشته تئاتر عروسکی است ، در مورد فعالیتش در عرصه تئاتر گفت : من کارم را با بازیگری شروع کردم و در نمایش های مختلف کودک و بزرگسال مثلا “تیستوی سبز انگشتی” ، “فورتی” و … بازی کردم . در همان دوره دانشجویی ، برای اولین بار در جشنواره تئاتر عروسکی دانشجویی شرکت کردم ، نمایشی را نویسندگی و کارگردانی کردم که یک کار خیمه شب بازی بود و آن را مدرن کرده بودم . بعد از آن هم وارد موسیقی شدم یعنی موسیقی تئاتر کودک و عروسکی را انجام دادم و “ادیدتانا” تجربه دوم کارگردانی من بود .
او در ادامه در مورد ایده ی شکل گیری “ادیدتانا” توضیح داد : خیلی صادقانه بخواهم بگویم ، نطفه این ماجرا از سر کلاس کارگردانی ما با خانم زهرا صبری شکل گرفت ، قرار شد همگی ، یک کار پنج دقیقه ای انجام دهیم و همه ی نکات مهم کارگردانی را در آن رعایت کنیم ، شروع ، اوج ، پایان ، ریتم و … قصه ای داشتیم و من مدام با عروسک ها و شیوه های مختلف با آن کلنجار رفتم ، منتها در نهایت به این نتیجه رسیدم که آن را کم و کمتر کنم و خودم ، زندگی و تفکرم را در قالب بدن خودم به مخاطبم نشان دهم .
کارگردان نمایش “ادیدتانا” در مورد جایگاه جشنواره نمایش عروسکی در میان مردم گفت : جشنواره نمایش عروسکی ، واقعا یک جشنواره است به این دلیل که یک بازخورد عمومی در سطح شهر و کشور دارد و ما نمودش را می‌توانیم ببینیم که مردم عادی در این اتفاق دخیل می‌شوند ، نمایش ها را می‌بینند و راجع به آن حرف می‌زنند . منتها جشنواره های دیگر یک مقدار جدا هستند ، نکته مثبت جشنواره عروسکی این است که عوامل برگزار کننده اش ، خانم برومند ، توجه شان به عموم مردم است و توانسته اند موفق باشند چون بازخوردش را در سطح شهر می‌بینیم .
این کارگردان جوان عرصه تئاتر ، در مورد بخش تجربه جشنواره نمایش عروسکی گفت : واقعا خوشحالم که چنین بخشی را اضافه کردند ، مثل این است که دارند بذری را می‌کارند که بعداً می‌توانیم نتیجه اش را ببینیم . البته نمی توان گفت نمایش هایی که روی صحنه است ، تجربی نیست ، به هر حال در آنها هم تجربه وجود خواهد شد ولی اینکه در زمان کوتاهی ، نمایشی را اجرا کنی ، بین پنج تا پانزده دقیقه ، پرتابل باشد ، یکسری ویژگی داشته باشد ، باعث می‌شود آثاری تولید شود که کارگردان ها بتوانند آن ها را در سر تاسر دنیا اجرا کنند ، و در کل چیز خیلی مثبت و مفیدی است .
