به گزارش تئاتر فستیوال ، رئیس کانون و اعضای هیأت مدیره کانون انجمن های صنفی کارگری استان تهران و  شامگاه پنجشنبه ۲۳ اسفند در خانه نمایش اداره برنامه‌های تئاتر به تماشای نمایش ماشینری به کارگردانی هادی حوری نشستند. در ادامه اعضای گروه «آدمک» نشست صمیمی با حضور اعضای هیأت مدیره کانون انجمن های صنفی کارگری داشتند و به گپ و گفت در مورد مسائل کارگران و تحلیل نمایش از دیدگاه حقوق دغدغه های این قشر پرداختند.

در ابتدای این جلسه هادی حوری نویسنده و کارگردان نمایش «ماشینری» با خوشامدگویی به اعضای هیأت مدیره کانون انجمن های صنفی کارگری استان تهران گفت: ما امیدواریم در این نمایش توانسته باشیم به گوشه ای از مسائلی که جامعه کارگری با آن روبرو هستند اشاره کنیم و جامعه فرهنگی این مسائل را می داند و ما تلاش داریم با اشاره به آنها توجه افکار عمومی و مدیران را به این مسئله جلب کنیم.

غلامرضا عباسی رئیس کانون انجمن های صنفی کارگری با تشکر از گروه اجرایی نمایش ماشینری با اشاره به اینکه جامعه کارگری همه مشغولین قانون کار را شامل می شود گفت: ما در کانون انجمن های صنفی زیادی داریم که برخی از آنها نیز مربوط به هنرمندان تئاتر و سینما یا اهالی رسانه هم می شود.

وی با ارائه آماری از اعضای انجمن های صنفی به گستردگی این نهاد صنفی در سراسر کشور و مشاغل اشاره کرد و گفت: ما در کانون ۷ میلیون نفر از کارگران و متخصصین در صنوف مختلف از هنر و مهندسی گرفته تا انرژی هسته ای را زیر پوشش داریم اما فکر می کنیم با توجه به جمعیت ۱۴ میلیون نفری شاغل هنوز باید تلاش بیشتری برای توسعه انجمن های صنفی کارگری کنیم تا برخی مسائلی که شما نیز در این نمایش به آن اشاره کردید را نداشته باشیم. وی افزود: آنچه در نمایش ماشینری نشان داده شد بیشتر در فضای کارخانه های صنعتی وجود دارد و شما به خوبی روی آنها دست گذاشتید اما بخش عظیمی از جامعه کارگری در فضاهای کوچکتری و به شکل دیگری با این مسائل روبرو هستند.

وی با اشاره به وجود کارگروه ها و کمیته های تخصصی کارگری در سراسر کشور گفت: این کمیته ها می توانند به هنرمندان عرصه تئاتر و سنیما کمک های فراوانی کنند و مشاوره های تخصصی و محتوایی لازم را نیز به هنرمندان ارائه دهند.

عباسی با اشاره به محتوای نمایش که به مسائل حقوق کارگری پرداخته است گفت: در کشور ما شورای عالی کار تصمیمات قانونی مربوط به حقوق کارگری را می گیرد که شکل آن سه جانبه است و کانون انجمن های صنفی ضلع سومی است که نماینده کارفرمایان و دولت دو ضلع دیگر آن هستند و متاسفانه ما در این ساختار در اقلیت قرار داریم.

وی افزود: متاسفانه بخش کارفرمایی در کشور ما موضعش این است که ما آنچه موظفیم را می پردازیم اما در نهایت قیمت مسکن، خوراک، تحصیل و… وَ  کافی نبودن پرداختی ها به ما مربوط نیست. در چنینی شرایطی دولت باید پشت جامعه کارگری باشد.

عباسی با اشاره به اینکه قشر کارگری و دانش آموزی، که بسیاری از آنها فرزندان کارگران بوده اند، بیشترین هزینه برای کشور را در دوران جنگ و انقلاب داده است افزود: جامعه کارگری در پای نظام و دولت ایستاده است اما حقوق کارگری بر اساس قانون اساسی مطالبه همیشگی ماست تا کارگران بتوانند در زندگی شرافتمندانه ای داشته باشند.

در ادامه الله یاری از دیگر اعضای انجمن کارگری استان تهران ضمن تمجید از بازیگران این نمایش گفت: تقاضای من این است تا چنین نمایشی برای قشر گسترده ای از مخاطبان اجرا شود، اجرا در  سالنی با این گنجایش مثل داد زدن در اتاق بسته. لازم است آنچه در نمایش گفته شد در قالب فیلم در تلویزیون یا اجرا در سالن های بزرگ به گوش جامعه و قشر کارگری برسد تا تاثیرگذار باشد.

در ادامه سید جعفر فلاحی رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی منطقه جنوب تهران با ارائه تعریفی از هنر صحبت های خود را آغاز کرد و گفت: آنچه انسان را از آدم های دیگر متمایز می کند هنر است. آنچه شما در این سالن انجام دادید اتفاقی است که در جامعه کارگری باید تلاش و هزینه بسیار کرد تا به تبدیل به مطالبه شود اما شما به خوبی این مسائل را در هنرتان منعکس کردید. کار شما باعث می شود تا مسئولینی که توجه لازم را به کارگران ندارند گوش شنوا پیدا کنند.

فلاحی با اشاره به ۱۱ اردیبهشت به عنوان روز کارگر گفت: این مناسبت می تواند بهانه خوبی برای گروه های دغدغه مندی مثل شما باشد تا مسائل مهم جامعه کارگران را بیان کنید. ما می توانیم گروه های نمایشی را به جامعه کارگری پیوند دهیم تا هم از لحاظ محتوایی و هم از نظر مخاطب به تئاتر کمک کرده باشیم. وی افزود: خارج از مسائل مادی اثر شما می تواند تاثیر معنوی و توجه به قشر ضعیف باشد و هنرمندان کسانی هستند که می توانند داد ما را به گوش مردم و مسئولین برسانند چون یک قدم از ما جلوتر اند.

در ادامه این جلسه بازیگران و اعضای گروه ماشینری به گپ و گفت با اعضای انجن صنفی کارگری پرداختند و به تبادلی نظر در مورد مسائل کارگری و آنچه در نمایش «ماشینری» به آن اشاره شد پرداختند.