نمایش “مجلس قربانی سنمار” نوشته بهرام بیضایی و به کارگردانی هنگامه سنجر یکی از نمایش هایی بود که در نخستین روز از نوزدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی در کارگاه نمایش مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه رفت . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با هنگامه سنجر کارگردان این اثر نمایشی داشته است که می توانید آن را در ادامه بخوانید :
هنگامه سنجر با بیان اینکه اولین دوره ای است که در جشنواره نمایش های آیینی و سنتی شرکت می کند ، در مورد انتخاب نمایشنامه “مجلس قربانی سنمار” گفت : “مجلس قربانی سنمار” چندمین نمایشنامه ای از آقای بیضایی است که اجرا کرده ایم . ایشان جزو کسانی هستند که آیین و سنن ایرانی را در نمایشنامه هایشان به بهترین شکل ، با ادبیات خاص خود مطرح کرده اند . به نظر من ، بهرام بیضایی یکی از اسطوره های این آیین هستند و شخصا به کارهای ایشان خیلی علاقه دارم . قبلا هم نمایشنامه “چهار صندوق” نوشته ی ایشان را اجرا کرده بودیم .
کارگردان نمایش “مجلس قربانی سنمار” با اشاره به اینکه قصه ی سنمار قصه ی همین دوره و زمانه است ، در این مورد گفت : ما به همه چیز انتقاد می کنیم و خودمان حرکتی نمی کنیم . دوست داریم همه چیزمان بهتر شود ولی از خودمان مایه نگذاریم . در متن نمایشنامه داریم که می گوید ” این ساختن خورنق یا کاخ نیست ساختن تو است . ساختن من است . ساختن همه ی ما خود را است. ” و دغدغه ی من به عنوان یک کارگردان این است که جامعه ام به چه چیزی احتیاج دارد .
او ادامه داد : آیا مردم جامعه ام احتیاج دارند که نمایشنامه های شکسپیر به روی صحنه برود یا اینکه کارهای بسیار تکنیکال تئاتر یا کارهای فرمالیستی و استایل های کارگردانان بزرگ را ببینند . من ، مخاطب عام را انتخاب می کنم . آنگونه نمایش ها برای آدم های متخصص است . اگر مخاطب عام برای دیدن آن ها بیاید ، لذت نمی برد . ولی نمایش من رئال است ، برای مردمم است . امیدوارم بتوانم ذره ای در این فرهنگ موثر بوده باشم .
هنگامه سنجر با اشاره به علاقه اش به فرهنگ ایران ، در مورد حضور در جشنواره نمایش های آیینی و سنتی گفت : اینکه از طریق جشنواره نمایش های آیینی و سنتی ، آیین ها ماندگار می شوند و نسل به نسل به بچه های ما منتقل می شود ، مورد علاقه ی من است . مسئولین جشنواره بسیار به ما توجه کردند و با ما نهایت همکاری صورت گرفته است . نمی گویم هیچ اشکالی نبود ، کم و کاست هست ، واقعا بعضی جاها خیلی اذیت شدیم . ولی هر کس ، هر کاری که از دستش بر می آمد ، انجام داد . آنقدر تشویق شدم که انشالله دو سال دیگر ، در بیستمین دوره جشنواره نمایش های آیینی و سنتی شرکت خواهم کرد .
