نمایش “کارنامه بندار بیدخش” نوشته بهرام بیضایی و کارگردانی مشترک جواد صداقت و الهام ابنی از بوشهر یکی از نمایش هایی است که در نوزدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه رفت . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با جواد صداقت یکی از کارگردان های این نمایش که برخوانی از “کارنامه بندار بیدخش” است ، داشته که می توانید آن را در ادامه بخوانید :
از حضور در جشنواره نمایش های آیینی و سنتی و انتخاب برخوانی “کارنامه بندار بیدخش” نوشته بهرام بیضایی بگویید . چه شد به سراغ این متن رفتید و آن را برای اجرا در جشنواره انتخاب کردید ؟
این اثر قابلیت این را دارد که در گونه هاى مختلف اجرایى ، اجرا شود و با توجه به رویکرد اجرایى گروه و شناخت کامل از اثر ، این نوشته براى حضور در جشنواره انتخاب شد . عناصر آیینى و سنتى جنوب براساس اندیشه لازم در اثر گنجانده و قرار داد شد .
آیا این نمایش اجرای عموم داشته است ؟ چه میزان مورد استقبال قرار گرفت ؟
این اثر هنوز به اجراى عموم نرفته است چون براى این جشنواره آماده شده بود و انشالله پس از جشنواره مقدمات اجراى عموم آن مهیا خواهد شد که لازمه اش حمایت مرکز هنرهاى نمایشى مى باشد .
موسیقی بومی بوشهر عنصر بسیار تاثیرگذاری در این اجراست . در رابطه با شکل گیری موسیقی نمایش و همگام شدن آن با اجرا بگویید .
بهتر است بگوییم آیین و سنت بوشهر تا موسیقى بوشهر چرا که آیین ، فرم و محتوا ، همچنین خوانش هاى بومى است که موسیقى را در جنوب شکل مى دهد . لذا آیین جنوب در این اثر بر اساس زاویه دید گروه ، به اثر اجرایى ورود پیدا نمود .
از نیمه نمایش شاهد پخش صدای ضبط شده بازیگران در اجرا بودیم ، این ایده از کجا آمد ؟
این ایده نوین و رویکرد اجرا ، بى تکرار از گذشته است که در آن جسارتى نهفته است چرا که اثر یک برخوانى است بدون هیچ توضیح صحنه ایى و اثر این اجازه را به مخاطب و یا تیم اجرا مى دهد که تصویر سازى خاص خود را شکل دهند (تحلیل صحیح از اثر در راستاى آیین) . و گروه اجرایى نیز با این رویه در تقابلى بکر، این فضا را شکل بخشید .
به نظر شما در حال حاضر برخوانی چه میزان می تواند مورد استقبال مخاطبان امروزی قرار بگیرد ؟
ما با این برخوانى به جنوب مى رویم ، به نیمه خوانى ، به شروه خوانى ، به مقتل خوانى ، به یزله خوانى ، به نوحه خوانى و این ها همه آیین است و مالامال از تصویر ، و این شمایل است که مخاطب را با اثرى نوین روبرو مى سازد که پذیرشش برایش سخت مى شود چرا که استاندارد و قالب ها و پیش فرض هاى ذهن او را دچار چالش جدیدى مى سازد .
آیا از جشنواره رضایت دارید ؟ اگر انتقاد و یا پیشنهادی دارید ، بفرمایید .
امیدوارم رویکرد جشنواره به سمتى رود که به حمایت از گروه ها برای اجراى عموم پس از جشنواره ختم شود .
براى شما عزیزان دل آرزوى موفقیت دارم .
