غریب منوچهری ، معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل ، نمایش « سنمار » اثر مشترک ایران و جمهوری آذربایجان را در نوزدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی در تالار محراب به روی صحنه برد . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با کارگردان این نمایش انجام داده است که می توانید در ادامه بخوانید :
نازنین محب اهری – تئاتر فستیوال : در مورد نمایش « سنمار » که اثر مشترک ایران و آذربایجان است ، توضیح بفرمایید.
نمایش « سنمار » بر اساس نمایشنامه ی « مجلس قربانی سنمار » که توسط آقای ممیزاده به زبان ترکی آذری ترجمه است . اوایل امسال از طرف تئاتر دولتی لنکران جمهوری آذربایجان دعوت شد به عنوان کارگردان نمایشی را به روی صحنه ببرم . و از بین چند اثری که ترجمه کرده بودیم نهایتاً به این نتیجه رسیدیم که این نمایش را کار کنیم . حدودا دو ماه ، با بازیگران جمهوری آذربایجان تمرین کردیم و دو – سه اجرا در کشور جمهوری آذربایجان داشتیم و اینکه به نوزدهمین جشنواره ی ملی نمایش های آیینی و سنتی دعوت شدیم .
با توجه به اینکه امروز روز پایانی اجراهای نوزدهمین جشنواره نمایش های آیینی است ، جشنواره ی امسال را چه طور دید؟
متاسفانه روزهای ابتدایی جشنواره نتوانستم نمایشی را ببینم ، ولی آثاری که در این یکی دو روز گذشته دیده ام ، نمایش های خوبی بودند ، خصوصاً آثار متنوع محیطی که در فضای باز اجرا شدند بسیار عالی بودند . به نظر من آثار با کیفت تر ، غنی تر و مردمی تر ی را شاهد بودیم .
شما در دوره های پیش هم در جشنواره نمایش های آیینی حضور داشتید . آثاری که در این دوره به روی صحنه رفت را در مقایسه با دوره های پیشین ، چطور ارزیابی می کنید ؟
کیفیت آثار بهتر شده است . به نظر من تئاتر روبه رشد است خصوصا گروه های نمایشی که در شهرستان ها فعال هستند به آثارشان اهمیت می دهند . من در جشنواره بیشتر نمایش هایی که از شهرستان اجرا شدند را دیده ام . اگرچه نواقصی در اجرا ، اطلاع رسانی و بحث جذب تماشاگر دیده می شود و بیشترین تمرکز در سالن های مجموعه تئاتر شهر است و معمولاً هم پر از تماشاگر می شود ولی سالن های دیگر خلوت تر است . استقبال مردم هم کماکان از نمایش های محیطی و فضای باز بهتر است.
اگر انتقاد یا پیشنهادی نسبت به برپایی جشنواره دارید بفرمایید.
در دوره های قبل ، این جشنواره به صورت بین المللی برگزار می شد . نگاه ملی داشتن به نمایش های ایرانی درست است ولی به هر حال نمایش های آیینی و سنتی مختص ایران نیست و بسیاری از کشورهای دیگر هم نمایش های فولکلور و آیینی دارند و جشنواره فرصت خوبی برای آشنایی با آن است این جشنواره ، ملی شده و فرصت دیدن آثار بین المللی کم شده است ، مگر این که آثار محدودی به عنوان مهمان در جشنواره حضور داشته باشد . دو سالانه بودن این جشنواره ها لطمه زیادی وارد نمی کند ولی حذف بین المللی بودن جشنواره ، بعضی از دوستان را از دیدن نمایش های کشورهای خارجی محروم کرده است .