« شاتر شیطان » مریم برزگر و با بازی شکیب شجره ، فرزانه سهیلی ، همایون حیدرزاده از ۲۴ شهریور ماه در عمارت نوفللوشاتو به روی صحنه می رود . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال به کارگردان این اثر ، گفت و گویی انجام داده است که می توانید در ادامه بخوانید :
محمدعلی ملکی – تئاتر فستیوال : مریم برزگر درباره ایده ی نگارش متن نمایش « شاتر شیطان » به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت : یکی از دغدغه های ذهنی من ، اجرای سه گانه ای بود که با یکدیگر ارتباط ندارند . اولی اجرای نمایش « ماراساد » ، دومی « تهوع » ژان پل سارتر و سومی نمایش « شاتر شیطان » است . دغدغه ی کلی در این نمایش ها که در رابطه با انسان و ذهن قدرتمند او است ، این است که انسان می تواند به واسطه ی آن به سمت اهدافی برود که معمولا ، موجب عمل های منفی می شود .
او در این رابطه ادامه داد : اولین سوال بنیادین ، در جهان دغدغه مندم این است که واقعا انسان کیست ؟ ، من که هستم ؟ ، از کجا آمده ام ؟ ، برای چه آمده ام ؟ و چرا وجود دارم ؟ . به همین خاطر ، این سه اثر برای من ، یک سه گانه ی شخصی محسوب میشود . در نمایش « شاتر شیطان » که در پاسخ به سوال « من که هستم ؟ » ، به روی صحنه رفت ، به این نقطه رسیدم که من سرشار از یک ذهن قدرتمند هستم . سعی کرده ام این ذهن قدرتمند را در لوای یک کاراکتر کهن الگوی شیطان ، خلق کنم و نشان دهم . اینکه بگویم هر انسانی در درون خود ، یک ذهن قدرتمند دارد پس هر انسانی ، در درون خود یک شیطان دارد که او را به سمت اهداف خود هدایت میکند . نمیتوانیم بگوییم شیطان یک چیز بنیادین ، خارج از این فضا است . این دغدغه و تفکر من است . ممکن است هزاران نفر با این نگاه موافق نباشند اما در جهان من به این صورت است.
برزگر راجع به فرم نگارش دیالوگ های شعر گونه و کوتاه این نمایش توضیح داد : چون در این نمایش سعی کرده ام ، پایبند به جهان کهن الگوی شیطان باشم ، جنس نگارش و ادبیات را هم در همین راسته نوشته ام . ادبیاتی که به ظاهر شاید به گوش مخاطب ایرانی ، شعر گونه به نظر برسد اما سعی شده است نقاط مهم داستان ، به صورت کوتاه ، گوشزد و کد گذاری شود و حالا مخاطب باید سعی کند بخشی از این کد ها را بگشاید . اما در یک قسمت هایی از نمایش هم ، برخی از مونولوگ ها ، تکرار می شود تا اگر تماشاگر در مرحله اول آن کد را نتوانست باز کند تا صحنه آخر ، بتواند متوجه آن شود .
کارگردان نمایش « شاتر شیطان » در خصوص تمرینات گروه نمایشی « آرک آو آرت » گفت : در این نمایش فقط خانم فرزانه سهیلی خارج از گروه ما است . من و شکیب شجره ، همایون حیدرزاده و عوامل پشت صحنه این نمایش ، که معمولا با همدیگر کار میکنیم و اهداف مشترکی داریم ، برای اجرای این نمایش ، حدود پنج ماه تمرین کرده ایم . البته آقای شجره که دو نقش متفاوت را در این نمایش بازی می کند ، زودتر تمرینات خود را آغاز کرده بود .
برزگر در پاسخ به این سوال که « تماشگر در نمایش « شاتر شیطان » با طراحی صحنه ی ساده ای مواجه است . این سادگی به دلیل مشکلات مالی که معمولا در تئاتر وجود دارد است یا دلیل دیگری دارد ؟ » ، گفت : واقیت امر این است که من هیچ وقت به خاطر مشکلات مالی ، ایده اصلی ام را در نمایش عوض نمی کنم . در نگاه شخصی من ، تا زمانی که در یک اثر به معنای واقعی کلمه ، به دکور نیاز نباشد ، از آن استفاده نخواهم کرد . به خاطر این که میزانسن ها ، بازی بازیگران و شرایط اتمسفر کلی اجرا باید همه چیز را با خود همراه کند . چه نیازی به یک هزینه ی چند برابری برای ساخت دکور های سنگین وجود دارد ؟ این به معنای این نیست که در آینده قرار نیست برای طراحی صحنه ، هزینه کنم و هر وقت که لزوم آن باشد ، این کار را خواهم کرد . در « شاتر شیطان » به خاطر جنس میزانسن ها ، بیش از هر چیزی به اتمسفرسازی نیاز داشتیم و لزومی به دکور نبود و شاید اگر دکور داشتیم ، جنس اجرا شکل دیگری داشت .
مریم برزگر در پایان گفت : از بازیگرانم به خصوص آقای شجره که این روزها سر فیلمبرداری است و به سختی ، این دو نقش کاملا متفاوت و بسیار سخت و سنگین را در این نمایش اجرا میکند ، تشکر می کنم .