نمایش «ته بلیط» به کارگردانی علیرضا حمیدین این روزها در تماشاخانه ملک روی صحنه است. این نمایش از افسون سینما می گوید و ما را در داستان هایی غرق می کند که خیلی از آنها برآمده از نوستالژی های سینمایی است.
به گزارش تئاتر فستیوال به نقل از روابط عمومی نمایش ، علیرضا حمیدین به عنوان کارگردان نمایش ، در مورد این نمایش و ویژگی شخصیت هایی که برای آن طراحی کرده است، گفت: نمایش در مورد هفت شخصیت است که دو ساعت وقت می گیرند تا بعد از مرگ شان برگردند و از سینما و تجربه هایشان تعریف کنند. آنها آدم هایی هستند که تنها به سینما می روند تا اینکه …
او در مورد محوریت نمایش «ته بلیط» و علت به صحنه بردن چنین اثری در این بازه زمانی توضیح داد: همیشه آدم هایی را می دیدم که تنها سینما می روند با آنکه خودم هم جزو آنها بودم برایم سوال بود چرا اینکار را می کنند هرکدام از کاراکترهای نمایش ما که چنین شرایطی داشتند، داستان هایی پیدا کردند و از دنیاهای مختلف می آمدند و رگه هایی از واقعیت داشتند. این جزئیات در درام پرورانده می شود و در نهایت این نمایش شکل گرفت. شاید واقعا هدف من از اجرای این نمایش ، حال بد سینمای ما بود. امروز در سینما صرفا فروش مهم است و خیلی از فیلم ها خوب نیستند!
حمیدین در ادامه ضمن تاکید بر سینمای سوخته در ایران، گفت: ما در نمایش از “کازابلانکا” شروع می کنیم و به فیلم هایی که امروز درحال اکران هستند ، می رسیم. شاید بهتر باشد به جای سینما سوخته از سینما برزخ استفاده کنیم یعنی افراد در جهانی هستند که می توانند داستان هایشان را تعریف کنند، اما در جهان ما نیستند. سینما متروکه یا سوخته همیشه برای من مهم بوده ضمن اینکه وقتی کارمان را شروع می کردیم من فکر می کردم سه چهارتا سینما سوخته داریم یعنی سینماآزادی ، رکس و متروپل، اما بعدها فهمیدم که بیش از ده سینمای سوخته صرفا در تهران وجود دارد.
او افزود: خیلی از نگاتیو فیلم ها در جریان این حوادث از بین رفته اند و نابود شده اند. من فکر می کنم فیلم «هامون» هم شامل حال همین ماجرا می شود به این دلیل که نسخه موجود از این فیلم بسیار بی کیفیت است بخصوص از نظر صدا، اما سینما قلهک نسخه باکیفیت آن را پخش کرده است. ما حتی نسخه های سوخته از فیلم های جدیدتر را هم در تحقیقاتمان پیدا کردیم مثل نسخه سوخته از فیلم «کنعان».
او در مورد تفکر آفرینی هنر مانند تئاتر و سینما توضیح داد: اساسا هنرها و بیشتر هنرهای نمایشی برای این به وجود آمده اند که تفکری را در ذهن مخاطب ایجاد یا جایگزین کنند، اما امروز خیلی وقت ها بعد از تماشای یک فیلم یا نمایش به آن فکر هم نمی کنیم! این آثار در سطح باقی می مانند. قبلا بعد از تماشای هر اثرسکوت کاملی بود، اما امروز در راهروهای سینماها و تئاترها اصلا سکوت و تفکر نیست. تئاتر احتیاج به یک سری مخاطب خاص خودش دارد.
علیرضا حمیدین در مورد مخاطبان نمیش «ته بلیط» توضیح داد: من مشکلی ندارم که آدم های غیردانشجو و غیرتئاتری نمایش ام را تماشا کنند و حتی خوشحال هم می شوم. نسبت به نمایش های قبلی که به صحنه بردم از رادیکال بودن فاصله گرفته ام، اما به هرحال ما باید تئاتر را برای تئاتربین ها بسازیم و این عقیده من است یعنی برای کسانی که می خواهند تئاترشهر حفظ شود یا کسانی که حاضرند سه ساعت روی صندلی های سخت سالن مولوی بنشینند و تئاتر خوب ببینند نه اینکه در هتل ها و… تماشاگر تئاتر شود.
او ادامه داد: سینما وسعت زیادی دارد. نوستالژی سینما بالاست و آنهایی که فیلم ها را دنبال می کنند این نوستالژی ها را می شناسند از «جنگ ستارگان» تا «درباره الی» و… به هرحال همه این فیلم ها در ناخودآگاه ایرانی ها هستند و خیلی سخت است مخاطبی بگوید «هامون» را دوست نداشته حتی اگر لایه های زیری آن را متوجه هم نشده باشد یعنی نفهمد درگیری حمید هامون با ابراهیم به چه دلیل است ولی به هرحال خسرو شکیبایی و نقشی که برعهده دارد را می پسندد. من سعی کردم قسمت هایی از فیلم ها را نشان دهم که امروز کمتر آنها را می بینیم.
علیرضا حمیدیان(تهیه کننده)، امیر پناهی فر و علیرضا حمیدیان( نویسنده) ، سید هادی آموزگار(مدیر پروژه) و رضا گوران مشاور کارگردان این نمایش هستند. شادی شاه علی ،امیرمنصور اسفندیاری، محمد شریفی، سهند سلطانی، بهاره قهرمانی، سینتیا سرکیس وارطانیان و با معرفی درسا آرمند و جواد سحر بازیگران «ته بلیط» هستند و این نمایش با صدای روزبه حصاری، بانی‌پال شومون و علیرضا حمیدین روایت می شود.
