انتخاب سوژه برای یک اثر نمایشی حکم مرگ و زندگی را دارد. اگر سوژه مورد نظر نمایش منطبق با اقتضائات روز جامعه باشد احتمال موفقیت اثر نمایشی به شدت بالا خواهد رفت.
اولین شاخصه نمایش “متساوی الساقین” سوژه آن است . ماجرایی که البته جدید نیست ولی موضوعی است به شدت مهم وحساس: سقط جنین ( آن هم در یک دبیرستان دخترانه) .
نمایش “متساوی الساقین” به خوبی از پس بیان این سوژه با رویکردی هشداردهنده و استفاده از این سوژه برای بیان موضوعات مبتلابه جامعه از جمله تربیت در خانواده و روابط انسانی برآمده است.
قصه جذابی که با کارگردانی قابل قبول به یک اثر نمایشی تاثیرگذار تبدیل شده است .
از نکات جالب دیگر این نمایش بازی خوب بازیگران جوان یا شاید نوجوان این نمایش است.
منهای صحنه ابتدایی نمایش که بازی ها و میزانسن ها چندان دلچسب نبود، در ادامه، هم پیشبرد قصه در متن و هم میزانسن هایی که طراحی آن ها بسیار دشوار است، و نیز بازی بازیگران، تماشاگر را غرق در اثر می کند.
نکته مهم و تیر خلاص نمایش پایان بندی نمایش است که ماجرا اتفاقاً روشن نمی شود!
این بهترین پایان بازی بود که می شد به کار برد. چرا که نکته مهم در نمایش اتفاقا این نیست که سقط جنین کار چه کسی بوده است، بلکه ریشه ها و عواملی که پیرامون ماجرای نمایش بیان می‌شود مهم است چرا که این ریشه ها و عوامل ما را به فاجعه ای این چنین می رساند که نویسنده با هوشمندی با راحت نکردن خیال تماشاچی از اینکه بفهمد بالاخره این کار کار چه کسی بوده است از عدم توجه به بقیه مسائل جلوگیری می کند.
گروه نمایش “متساوی الساقین” که از گرگان در جشنواره شرکت کرده است ابتدا با سوژه خوب و سپس با فرم درست توانسته‌اند نمایشی تاثیرگذار و قابل توجه را ارائه دهند.
محمدجواد حبیبی- دپارتمان نقد تئاتر فستیوال
