امروز، هفت بهمن ماه بود و جشنواره ی سی و دوم تئاتر فجر به روز های پایانی اش می رسد. بازار بلیت ها داغ و بلیت برخی نمایش ها کمیاب بود و من خوشحال از اینکه توسط دوستی بلیت کمیاب نمایش “مکبث” به دستم رسیده، بیست دقیقه ما نده به هشت وارد لابیِ تالار حافظ شدم. روی بلیت نوشته شده بود: ساعت اجرا ۸ شب.
بعد از چند دقیقه من و سایرین جلوی درب ورودی سالن صفی تشکیل دادیم تا درب که باز شد با نظم و ترتیبی که این روز ها پرسنل همۀ سالن ها ما را به نداشتن اش متهم می کنند، وارد سالن شویم. بعد از چند دقیقه که ساعت پنج دقیقه به هشت بود، دوستان منظم و مرتبِ مسئولِ سالن، خارج شدند و به ما گفتند ای بی نظم و ترتیب ها ! اینجا که جای صف ایستادن نیست! اینجا محل خروج تماشاچیان اجرای ساعت ۶ است. گفتیم ما بی نظم و ترتیب! حرفی نیست! اما اجرای ۵۰ دقیقه ای اگر ساعت ۶ شروع شده باشد حداقل یک ساعت قبل باید سالن خالی می شد، نه الان که ساعت ۸ است. گفتند خب نمایش با یک ساعت تاخیر ولی در کمال نظم و ترتیب ساعت ۷ شروع شده است و الان تازه تمام شده و شما هم تازه اگر نظم و ترتیب را رعایت کنید، ساعت ۹ وارد سالن می شوید!
ما هم در کمال نظم و ترتیب سگرمه ها را درهم کشیدیم و در سمت دیگر سالن صفی منظم ترتیب دادیم و بعد از ۵۰ دقیقه منظم و مرتب در صف ایستادن، باز هم متهم بودیم به بی نظمی! چرا که اولویت با افراد بسیار مهم یا همان VIP یِ خودمان است و ما در صف نامنظم مان آنها را راه نداده بودیم و شاید هم آنها حال نکرده بودند کنار مشتی بی نظم و ترتیب در صف بایستند و وقتی که آقای منظم و شیک پوشِ مسئولِ محترم اجازه ی ورود را صادر کردند آقایان و خانم هایِ افراد بسیار مهم (VIP) با کارت هایی که در جعلی بودن و نبودن اش بحث های زیادی است، از جلوی ما، بی نظم و ترتیب رد شدند و نهایتاً ما در کمال نظم و ترتیب!!! بعد از ۵۰ دقیقه انتظار و بعد از افرادِ بسیار مهم و مهم تر وارد سالن شدیم و ۵۰ دقیقه تئاترِ بی نظم و ترتیب ” مکبث” به کارگردانی شهاب آگاهی را تماشا کردیم.
سعید خالقی – تئاتر فستیوال
