بخش : نقد – یادداشت تئاتر فجر 35


یادداشتی بر نمایش دستاری که بر پیکر اسب پیک در راه... به کارگردانی جواد صداقت

نمایش ، ضرب در صفر


در علم ریاضیات هر عددی در صفر ضرب شود نتیجه همان صفر است . در نمایش " نمایش دستاری که بر پیکر اسب پیک در راه در عجب راهی، دی و ... " متاسفانه همین اتفاق افتاده است. همه شور و انگیزه و انرژی ستودنی گروه  و سوژه مهمی مثل جناب حر ریاحی - که انسانی اس ...

نقدی بر نمایش " خوشبختی های کوچک سوسک شدن " به کارگردانی آزاده انصاری

بدبختی های بزرگ آدم شدن !


«تئاتر ماسک» از نخستین و بدوی ترین اشکال تئاتر است. در این نوع از تئاتر،نمایش با اتکاء بر تأثیرات بصری نقاب هایی که بازیگران بر چهره زده اند،اجرا می شود.ماسک ها جایگزین چهره ها شده و حس کنجکاوی تماشاگران را در همان نخستین لحظات مواجهه بر می انگیزند ...

تئاتر فستیوال
یادداشتی بر نمایش " گاهی " به کارگردانی محمدرضا درند و سعید زندی :

دو راهی سینما و تئاتر


" گاهی "  یک فیلمنامه است . فیلم نامه ای که قرار بوده ، فیلمبرداری توسط یکی از بازیگران فیلم و به روش دوربین روی دست و یا به گونه ی سلفی صورت بگیرد و بر همین اساس هم نوشته شده است  . حال این فیلمنامه تبدیل به نمایشنامه شده است و یا بهتر بگویم فیلم ...

نقدی بر نمایش " از زیرزمین تا پشت بام" به کارگردانی افسانه ماهیان

مستند ، هنرمندانه ، امیدبخش


افسانه ماهیان را با تئاترهای مستندش دوست دارم . او تئاتر را می شناسند . همراهی اش و گروه شدنش با مهین صدری حساب شده ، اصولی و صد البته هنرمندانه است . مهین صدری در مقام نویسنده ی "هم هوایی" و " از زیر زمین تا پشت بام" به خوبی اثبات کرده است که ت ...

تئاتر فستیوال
یادداشتی بر نمایش "چریکه ی چیای هالوز" به کارگردانی بختیار پنجه ای

آوای پریشانی از گذشته های دور


مطلب زیر از سری نوشته های شما مخاطبین عزیز است و انتشار آن الزاما مبنی بر تایید تئاتر فستیوال نمی باشد . همچنین خوانندگان می توانند هر گونه یادداشتی در تائید یا تکذیب این مطلب را به تئاتر فستیوال ارسال نمایند تا در بخش “یادداشت های شما” انتشار داده ...

یادداشتی بر نمایش " بیستون می تازد " به کارگردانی امین رضایی

بیستونی بلند قامت اما نحیف


" بیستون می تازد " اثری خوب اما شتاب زده است . این نمایش به داستان زندگی خسرو پرویز ساسانی اشاره دارد . کارگردان قصه را حول محور خسرو پرویز و فرزندش روایت می کند و همچنین گریزی به داستان خسرو و شیرین می زند و شخصیت های خیالی اش را یک به یک در کنا ...

تئاتر فستیوال
نقدی بر نمایش " همسرایی یتیمان " به کارگردانی یژی ژون از کشور لهستان

هم سرایی جهان شمول یتیمان


" هم سرایی یتیمان " گرچه توقع مسبوق به سابقه تماشاچی را از تئاتر لهستان برآورده نمی کند ، اما در میان اجراهای نچسب و حتی بد سایر کشورها در این دوره از جشنواره فجر ، دلگرم کننده است و دوست داشتنی . مایرهولدیسم ساری و جاری در " همسرایی یتیمان " چنان ...

تئاتر فستیوال
یادداشتی بر نمایش “ناسور” به کارگردانی افسانه زمانی

افسانه ای از زمان قدیم ، در جدیدترین اثر افسانه زمانی


شنیدیم که در تماشاخانه حافظ ، تئاتری در نمایش است با نام ناسور- که معنی زخمی کهنه و چرکین می دهد – . با دیدن پرتره های آکتورهای این تئاتر که در فضای – به اقوال امروزی ها – مجاز گونه که تلگرامش نامیدند ولی همان کارکرد تلگراف خودمان را دارد ، پخش شده ...

نقدی بر نمایش " دال " به نویسندگی و کارگردانی مسلم خراسانی

جای خالی تأمل و تجربه


تنها نکته مثبت نمایش " دال " به کارگردانی مسلم خراسانی طراحی صحنه اثر است که منطبق است بر سوژه و آن را عینیت می بخشد ، البته همین تنها نکته مثبت در نتیجه ی کارگردانی غلط و میزانسن اشتباه ، اثر گذاری اش را از دست می دهد و بلا استفاده می ماند . اینک ...

یادداشتی بر نمایش زندگی من و موریس - تئاتر فجر
یادداشتی بر نمایش " زندگی من و موریس " به کارگردانی محمد جواد سجادی

” زندگی من و موریس ” مونولوگی همه چیز تمام


مونولوگ " زندگی من و موریس " اثری همه چیز تمام است که همه ی ویژگی های یک نمایش تاثیرگذار و موفق را دارد . متن این نمایش به خوبی شروع و به آرامی بسط پیدا می کند و زوایای مختلف شخصیت کشف و نمایان می شود . دختری که به خاطر غرق شدن نامزد خود در یک دری ...

تئاتر فستیوال
یادداشتی بر نمایش "چهل گیس و حسن کچل" به کارگردانی پوران مرادی

حسن کچل ادای دینی مدرن


داستان "چهل گیس و حسن کچل" یکی از قصه های فولکلور ایرانی است که کودکان نسل های مختلف آن را یا از زبان بزرگترهای خود شنیده اند یا در کتاب های داستان خوانده اند . معمولا وقتی صحبت از چنین قصه هایی در قالب تئاتر می شود ، اول از هر چیزی به یاد نمایش ها ...

نقدی بر نمایش " قاقمان " به نویسندگی حامد مکملی و کارگردانی مرتضی نجفی

” قاقمان ” ترسناک اما دوست داشتنی


" قاقُمان " يک نمایش دوست داشتنی است . نمایشی که علی رغم ضعف هایش ، نمی شود آن را دوست نداشت و از تماشای آن لذت نبرد . برگ برنده این نمایش ، قصه گو بودن آن است . قصه ای که زمان ، مکان و موقعیت مشخصی دارد و این سه المان همان لحظات آغازین نمایش به ...

نقدی بر نمایش " صوراسرافیل " به کارگردانی عامر مسافر آستانه

پناهجویان سرزمین نیکبختی های گمشده


« صوراسرافیل » برداشت آزادی است از رمان معروف «دفتر بزرگ» نوشته آگوتا کریستوف معروف ترین نویسنده معاصر سوئیس . این رمان اولین بخش از تریلوژی (سه گانه) کریستوف است . دو رمان دیگر «مدرک» و «دروغ سوم» از نظر کیفیت ادبی و شهرت به پای رمان اول نمی رسند ...

نقدی بر " آشپزخانه " به کارگردانی محمدرضا رادمند

آشپزخانه ؛ طعم تلخ توهین


فرض کنید در مکانی شلوغ و کثیف مثل یک زیر زمین قرار گرفته اید که برق ها رفته است و البته شما اشتباهی گذرتان به آن  مکان شلوغ و کثیف افتاده است . مثلا فرض کنید می خواستید به واحد بغلی بروید و اشتباهي سر از آنجا در آورده اید . در این زیرزمین تعداد زیا ...

تئاتر فستیوال
یادداشتی بر نمایش " یک مساوی چهار " به نویسندگی و کارگردانی یاور دره زمی :

” یک مساوی چهار ” قربانی نمایشنامه ای بی هویت


میزانسن های فعال ، دکوری متفاوت و موسیقی غالب از ويژگي هایی است که می توان برای " یک مساوی چهار " بیان کرد . با ورود به سالن " خانه نمایش دا " اجرا آغاز می شود ، کارگردان از همان ابتدا علاوه بر طراحی ميزانسن برای بازیگران ، ميزانسن هایی را برای مخ ...

تئاتر فستیوال
یادداشتی بر " رادیو تئاتر شین " به کارگردانی محمدرضا جمال :

رادیو در قابی شکسته


" رادیو تئاتر شین " عنوان يک اثر نمايشي است که متاسفانه نتوانسته در فرم اجرایی خود موفق عمل کند . اساسا انتخاب رادیو تئاتر به عنوان یک گونه ی نمایشی ، کاری جسورانه و سخت است . زیرا کارگردان باید علاوه بر اجرای نمایش رادیویی ، مقابل دید تماشاگران ا ...