نمایش “مضحکه شکنجه مارگیر معرکه گیر” نوشته مهدی صفاری نژاد و به کارگردانی امین سالاری از بندرلنگه یکی از نمایش هایی است که در هجدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی به روی صحنه رفت . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با کارگردان این اثر داشته است که ماحصل آن را می توانید در ادامه بخوانید .
امین سالاری با بیان اینکه گروه تئاتر ققنوس یک گروه دانشجویی و آکادمیک است ، در باره نمایش “مضحکه شکنجه مارگیر معرکه گیر ” توضیح داد : این نمایش حاصل یک پژوهش علمی بر روی نمایشنامه “مارا-ساد” است که با همراهی دوستم مهدی صفاری نژاد این کار را انجام دادیم . ایشان وظیفه نگارش آن را بر عهده داشتند و سپس اثر دراماتورژی شد . به این دلیل به سراغ نمایشنامه “مارا-ساد” نوشته پیتر وایس رفتیم چونکه آن را برای اجرا در فضای آیین های خودمان ، مستعد دانستیم . اجراهای متعددی از این کار شده که متاسفانه فقط در تم خشونت بوده و بخش مربوط به آیین های آن خوب پرداخت نشده است . ما چون در این متن قرابت هایی را درک کردیم ، به سمت آن رفتیم . اینگونه نبود که کاری را اختصاصا برای این جشنواره تولید کنیم .ما نمایش را تولید کردیم و سپس آن را مناسب برای اجرا در جشنواره دیدیم . این نمایش از تولیدات تازه است و انشالله بعد از جشنواره در شهر خودمان و بندر عباس اجرای عموم خواهد رفت .
وی در ادامه درباره آیین ها استفاده شده در این نمایش گفت : ما در این نمایش سعی کردیم به سمت آیین های کمتر دیده شده ی هرمزگان برویم ، مثل آیین ها و آواهای دریایی . اکثر آیین هایی که پرداخته شده مثل مراسم زار ، آنقدر در نمایش های مختلف کار شده است که همه تماشاگران با آن آشنا هستند . رویکرد ما در این نمایش به آیین زار ، رویکرد متفاوتی بود ، مثل صحنه ای که برای اعتراف گرفتن داشتیم . ما در هرمزگان خرده نمایش هایی داریم که رو به فراموشی هستند . نمایش های شادی آور ریتمیکی که در عروسی ها اجرا می شد یا ریتم های تندی که در عزاداری ها بود و الان کم تر برگزار می شود . ریتم های عروسی و شادمانه مان کند شده است مانند رقص های دریانوردان که در قدیم انجام می دادند .
سالاری با بیان اینکه برگزاری جشنواره نمایش های آیینی و سنتی یکی از الزامات است ، گفت : تئاتر آیینی ما هنوز هم مهجور و مهقور است . هنوز هم کار خاصی انجام نداده ایم و به نمایش ایرانی رسیدگی نشده است . به آقای فتحعلی بیگی و کسانی که برای این جشنواره زحمت می کشند ،خدا قوت و دست مریزاد می گویم . ما در دانشگاه فقط چند واحد محدود درباره تئاتر آیینی خودمان می خوانیم . پیشنهاد و آرزو می کنم که در دانشگاه رشته ی مجزایی به نام نمایش های ایرانی یا گرایشی به این عنوان داشته باشیم ، چون وسعت کار در این رشته به اندازه یک دنیا است .
اقای سالاری خسته نباشید من راستش از کار شما ترسیده بودم و خیلی روم تاثیر گذاشته بود