نمایش ” آوای کوهساران پریشان ” به نویسندگی و کارگردانی بختیار پنجه ای از شهرستان مهاباد ، یکی از نمایش هایی بود که در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر در تماشاخانه سنگلج به روی صحنه رفت . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با کارگردان این اثر نمایشی داشته است که می توانید آن را در ادامه بخوانید .
بختیار پنجه ای با بیان اینکه نمایش ” آوای کوهساران پریشان ” براساس بیت شکل گرفته است ، در توضیح بیت گفت : بیت یک فرم آیینی – روایتی است که بیشتر شکل موسیقایی به خودش می گیرد و از سال ها قبل سینه به سینه به ما رسیده و مدت بسیاری میان ما بوده و داستان بسیار آشنایی برای تمام مردمانی که به زبان کردی صحبت می کنند دارد .
او ادامه داد: من سال ها به این بیت علاقمند بودم و دوست داشتم امتحان کنم که آیا می شود یک بیت و شکل کهن منظومه مانند را دراماتیک کرد یا نه . در اصل این نمایش یک تست بود و فکر می کنم که نتیجه ی آن ، این می شود که ما یک سری گنجینه ی غنی از آیین ها داریم که می توانیم آن را به شکلی که امروزه به آن تئاتر می گوییم ، تبدیل و تقویت کنیم . من سعی کردم بیشتر به سمت متن بروم یعنی حیطه ی پژوهش من بیشتر روی متن بود و خوشحالم این متن به جایی رسیده که در فستیوال فجر اجرا رفته است و تماشاگران آن را دیدند .
این کارگردان تئاتر با اشاره به اجرای عموم نمایش ” آوای کوهساران پریشان ” در مهاباد ، در موردوضعیت تئاتر این شهرستان و استقبال تماشاگران از این نمایش گفت : واقعیتش این است که تئاتر مهاباد هم مثل شهرستان های دیگر در وضعیت محرومیت قرار دارد ، هیچ لغت دیگری به جز محرومیت نمی توانم پیدا کنم . ما این نمایش را به مدت ۱۰ روز در بزرگترین سالن مهاباد که سالن اجتماعات است و نه سالن تئاتر ، اجرا کردیم . سالنی که هزار نفر جمعیت دارد و ما با سالن پر اجرا می رفتیم .
وی افزود : مسلما چون این داستان از دل مردم برآمده است ، از آن استقبال کردند ولی شرایط اجرایی مان متاسفانه به لحاظ سالن شرایط خوبی نبود . وقتی در سالن سنگلج نمایش را اجرا کردم ، با تمام وجود لذت می بردم ولی در آنجا تمام وجودم استرس بود که آیا می شود نور داد ، می شود فلان صحنه را اجرا کرد و خیلی اتفاقات دیگری که افتاد . بله ، مهاباد این محرومیت را دارد که هنوز هم که هنوز است یک سالن تخصصی برای تئاتر ندارد . گروه ما سومین بار است که به جشنواره تئاتر فجر راه پیدا می کند ولی هنوز آرزو داریم که یک سالن متوسط تخصصی تئاتر داشته باشیم .
با توجه به اجرای نمایش ” آوای کوهساران پریشان ” به زبان کردی ، پنجه ای در پاسخ به خبرنگار تئاتر فستیوال مبنی بر اینکه آیا اجرای نمایش به زبان فارسی می توانست مخاطبا ن بیشتری را جذب کند ، توضیح داد : کاملا موافقم که می توانست مخاطبان را بیشتری جذب کند ولی واقعیتش این است که ما از ابتدا این نمایش را به زبان کردی کار کردیم و آن را به جشنواره تئاتر کردی “سقز” بردیم و در آن جشنواره برگزیده شدیم و از طریق همان جشنواره به جشنواره تئاتر فجر معرفی شدیم ولی من تست کردم و روی ترجمه ی آن کار کردم . با وجود اینکه من هم به زبان کردی ام و هم زبان فارسی ام اعتماد دارم ولی واقعیت این است ، با زبان فارسی آن فضایی که می خواستم را ایجاد نکرد . وقتی در متن این فضا وجود نداشته باشد مطمئناً نمی توانیم آن را در اجرا هم منتقل کنیم و من از این ترسیدم که آن فضای آشنا و درستی که این متن باید داشته باشد ، اگر به فارسی روی صحنه رود ، از دست برود و به احترام آن فضای آشنای خاص ترجیح دادم کار را به زبان کردی اجرا کنم .
