تئاتر فجر با پوسترهایش ما را غافلگیر کرد


یادداشتی بر طراحی پوستر جشنواره سی و سومین دوره جشنواره تئاتر فجـر

پوستر چشنواره تئاتر فجر

گویا جشنواره تئاتر فجر هر ساله باید ، کار خود را با حاشیه هایی آغاز کند . جشنواره ی سی و دوم در شرایطی که تنها یک هفته به شروع جشنواره باقی مانده بود ، با مسئله ی تغییر دبیر که مهم ترین رکن یک جشنواره است ، مواجه شد و حال ، سی و سومین جشنواره تئاتر فجر با معضلی به نام پوستر که ناشی از بد سلیقگی مفرط مدیران عزیز جشنواره است روبه رو شده .

زمانی که یک جشنواره پیشوند ” بین المللی” را با خود یدک می کشد ، موظف است برای تحقق همه ی ابعاد این مدعا تلاش کند . چه از نظر محتوایی که شامل پذیرش آثار شرکت کننده در جشنواره است و چه از نظر فرم ظاهری که نمود آن را می توان در سالن های اجرای نمایش و پوستر جشنواره مشاهده کرد .

” پوستر ” یک جشنواره از جهات مختلفی اهمیت دارد . چرا که اولین مواجه مخاطب با جشنواره ی پیش ست  . پوستری که می تواند معرف سطح یک جشنواره ، طرز تفکر سیاست گذاران و برنامه ریزان آن و حتی فرهنگ کشور میزبان باشد .

 متاسفانه در طراحی پوستر سی و سومین جشنواره تئاتر فجر ، با این طراحی به شدت زشت ، از نظر زیبایی شناسی ، تمام این موارد زیر سوال می رود .

در اولین پوستری که برای سی و سومین جشنواره تئاتر فجر طراحی شده است ، نقشه ای از ایران را که سراسر بوستان و قناری است می بینیم که یک مرد و یک زن در طرفین آن با حالتی دعوت کننده ، مخاطبان را به سوی خود فرا می خوانند . حتی اگر مسئولین جشنواره چنین پیامی مد نظرشان بوده است ، طراح محترم باید به این نکته توجه می کرد که با اینگونه طرح های شعاری نمی تواند پیام خود را سریع تر منتقل کند بلکه تنها باعث خلق چیزی در حد فاجعه می شود و صدای اعتراض هنرمندان وطنی خودمان را هم بلند می کند .

تنها نکته ی مثبت ماجرا انتقاد پذیری دبیر جشنواره است . صالح پور پذیرفت که پوستر دیگری طراحی شود . اما نکته ی هدر رفت بودجه ی مصرفی برای طراحی پوستر اول ، همچنان باقی ست !

پوستر دوم طراحی شد . گرچه این پوستر نسبت به پوستر اول اندکی آبرومندتر است اما باز هم برای معرفی جشنواره ای به اصطلاح بین المللی  شایسته نیست . این بار پوستر جشنواره به جای آن زن و مرد و سرزمین بوستان و قناری از دو چشم تشکیل شده است که به مخاطب زل می زند . ولی اگر مخاطب به او بنگرد ، به خاطر نوع طراحی دچار سرگیجه می شود .

در اینجا این سوال به ذهن خطور می کند که یعنی به راستی جشنواره ای که در بخش پوستر و عکس خود داورانی همچون قباد شیوا ، علی خسروی و علیرضا غفاری را دارد ، نمی تواند تیمی برای طراحی پوستر جشنواره ، یعنی ویترین خود تشکیل دهد که حداقل در نگاه نخست بتواند آبروی چنین جشنواره ای را حفظ کند ؟! اگر پوستر جشنوره این است ، باید منتظر بمانیم و ببینیم داوران عزیز بخش عکس و پوستر ، چه آثاری را به عنوان آثار برگزیده اتخاب خواهند کرد ؟

فرهاد ابراهیمی والا – تئاتر فستیوال

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *