رامین سیاردشتی : مهم ترین مشکل نمایشگران عروسکی ، به ضمانت اجرای عموم مربوط می شود


رامین سیاردشتی کارگردان و بازیگر تئاتر که سال ها از عرصه ی نمایش عروسکی فاصله گرفته بود ، بعد از سال ها بار دیگر در پانزدهمین جشنواره نمایش عروسکی با بازی در نمایش “بگذار پرنده ها بخوانند” و کارگردانی نمایش “تولد غم انگیز پسرک آهنی” بر صحنه نمایش عروسکی حاضر شد . خبرنگار تئاتر فستیوال پس از پایان مراسم اختتامیه پانزدهمین جشنواره نمایش عروسکی گفت و گویی را با او انجام داده است که می توانید آن را در ادامه مطالعه کنید .

تئاتر فستیوال

نظرتان راجع به پانزدهمین جشنواره نمایش عروسکی جیست ؟ آن را چطور ارزیابی می کنید ؟

چون من خودم را خیلی عروسکی نمی دانم و دراین سال ها بیشتر به عنوان بازیگر و گاهی اوقات به عنوان طراح صحنه فعالیت کردم ، با بچه های عروسکی بطور جدی در ارتباط نبودم ولی می توانم کاملا مشکلاتشان را درک کنم . مهم ترین مشکل بچه های عروسکی ، به ضمانت اجرایی مربوط می شود . بچه های عروسکی ،مخصوصا آنهایی که در حیطه ی مربوط به رده ی سنی نوجوان – یزرگسال کار می کنند ، واقعا ضمانتی برای اجرای عموم ندارند . امیدوارم جشنواره پانزدهم این بستر را فراهم کند و این قول را از مدیران بگیرد که بچه ها بتوانند این ضمانت را داشته باشند که در طول سال مثل بچه های صحنه ای اجرا بروند . ما از طرف انجمن نمایشگران عروسکی زمانی که آقای اتابک نادری تصدی ریاست شهر را بر عهده داشتند ، صحبت هایی با ایشان کرده بودیم و به نتایجی ضمنی رسیده بودیم که در طول هر فصل یک تئاتر عروسکی اجرا شود یعنی در طول سال  ۴ نمایش عروسکی در تئاتر شهر اجرا شود که متاسفانه مدیریت عوض شد . اما امیدواریم این گفتمان با سرکار خانم مقتدی هم به نتیجه برسد ، بچه ها بتوانند کارهایشان را به اجرای عموم برسانند . به لحاظ کیفیت ، من فکر می کنم جشنواره خیلی خوب برگزار شد . سال ۸۱ یا ۷۹ ، الان حضور ذهن ندارم ، در نهمین دوره جشنواره عروسکی شرکت کردم و آنجا هم کاری برای رده ی سنی نوجوان – بزرگسال به نام “برج” داشتم اما بعد چون زمینه ی کاری ام به سمت بازیگری و طراحی صحنه رفت ، ارتباطم با بچه های عروسکی کمرنگ تر شد ولی از همان سال ها دوست داشتم مجددا در حیطه ی نمایش عروسکی کار کنم . با همه ی این اوصاف ، جشنواره با سطح کیفی خوبی اجرا شد و اتفاقاتی که باید می افتاد ، افتاده است . فقط تنها نکته همین است که ابرای بچه ها این ضمانت وجود داشته باشد که آثارشان را به اجرای عموم برسانند ، خصوصا در مقوله تئاتر عروسکی بزرگسال که هنوز به نظرم راه دارد تا آنجور که باید و شاید جا بیافتد ، امیدوارم که همکاری مدیران باعث بشود که این اتفاق بیافتد .

نظرتان راجع به رقابتی نبودن جشنواره نمایش عروسکی چیست ؟ به نظرتان اگر رقابتی باشد ، سطح کیفی آثار بالا نمی رود ؟

در دوره ی نهم که من شرکت کرده بودم ، اتفاقا جشنواره رقابتی بود . چون در در این چند ساله در جشنواره نمایش عروسکی شرکت نداشتم ، نمی دانم از کی جشنواره غیر رقابتی شد . ولی اگر نفس خود جشنواره از یک استاندارد قابل قبولی برخوردار باشد ، الزام بر رقابتی بودن یا نبودن ، در کیفیت کارها نباید تاثیر داشته باشد. به هر حال جشنواره ای که بین المللی است و از کشورهایی مانند آمریکا ، از اروپا کار دعوت می کند،  مسلما باید دارای یک سطح استاندارد کیفی باشد . کارهایی که در واقع به رده نهایی اجرای جشنواره می رسند ، معمولا باید از یک سطح کیفی برخوردار باشند . مطمئنا اگر رقابتی باشد ، اتفاق بهتر و انگیزه ی بیشتری  برای بچه ها است . ولی من خیلی لزوم این قضیه را صد در صد نمی دانم . همین که بچه ها ملزم هستند که در یک جشنواره در کنار گروه های خوب ایرانی و خارجی اجرا داشته باشند ، خودش باعث می شود که بچه ها دقت و حساسیت بیستری بر کیفیت آثارشان داشته باشند .

از میان کارهای بین الملل نمایشی را دیدید ؟ سطح آثار بین الملل را چگونه ارزیابی می کنید ؟

من فقط موفق شدم دو کار یکی از صربستان و یکی ار آمریکا را ببینم . به نظرم کار صربستان کار ساده ای بود و احساس می کنم کمی از سطح کیفی سایر آثار خارجی جشنواره پایین تر بود . کار بدی نبود ، فقط می توانم بگویم کار ساده ای بود . کار آمریکا را دیدم و به نظرم از لحاظ سطح کیفی بسیار بالا بود . نظیر همچین کاری را یکبار در سفری  در سوئیس دیدم ، منتها خیلی محدودتر . اینکه بخش طراحی صحنه کار با اپک اجرا می شد . اینجا وقتی می بینیم با ۴ دستگاه اورهد over head)) کل یک اثر نمایشی روی صحنه می رود ، برای من به شدت جذاب است . ظرافتی که در طراحی و برش عروسک های سایه ای داشتند و تلفیق استادانه ی سایه بازیگر با بخش عروسکی کاغذی ، به نظر من اتفاق خیلی خوبی بود . امیدوارم بشود رایزنی کرد و بچه های آمریکا  بتوانند اجرای طولانی مدتی را در تهران داشته باشند . به نظرم یک کلاس آموزشی کامل برای بچه های عروسکی بود .

و حرف پایانی برای مخاطبان ما .

متشکرم از شما و امیدوارم که تئاتر ما خصوصا بخش تئاتر عروسکی ، اوضاعش روز به روز بهتر شود و بجه ها به مطالباتشان برسند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *