هجدهمین جشنواره نمایش آیینی و سنتی

شراره یوسفی : نباید تئاتر و نمایش ایرانی را تنها گذاشت .


” مشق کاکایی خیمه شب بازی” به نویسندگی و کارگردانی شراره یوسفی از نمایش هایی بود که در هجدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی در خانه نمایش به روی صحنه رفت . به این بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با این کارگردان جوان خیمه شب بازی داشته است که ماحصل آن را می توانید در ادامه بخوانید :

تئاتر فستیوال

شراره یوسفی با بیان اینکه در حق نمایش ایرانی و عروسک مبارک اجهاف شده است ، گفت : من فارغ التحصیل نمایش عروسکی هستم و می توانستم سبک ها و شیوه های دیگری را ادامه دهم . اما به نظر من در حق عروسک مبارک که توانستیم آن را در دنیا ثبت کنیم و همچنین نمایش ایرانی اجهاف شده است . من به عنوان دانشجو و یا هنرآموز وظیفه داشتم که مبارک را بار دیگر زنده کنم و این باری بر دوشم بود که مبارک را از قالب همیشگی اش کمی دور کنم و آن را مدرن تر و به روزتر اجرا کنم .

وی در خصوص نمایش ” مشق کاکایی خیمه شب بازی” توضیح داد و گفت : شیوه اجرایی این نمایش تلفیقی از عروسک سازی غربی و نمایش ایرانی بود . من فکر نمی کنم که تماشاگر ایرانی متوجه این موضوع شود ، البته قصد توهین ندارم ، یعنی آن قدر این سبک ها را می توان به هم آمیخته کرد که برای کسی غیرقابل درک نباشد . در حقیقت برای به روز کردن نمایش ایرانی کار های بسیاری می توان انجام داد .

یوسفی در پاسخ به این سوال که آیا در دوره های پیشین جشنواره نمایش آیینی و سنتی حضور داشته اید یا خیر گفت : بله . تقریبا من در اکثر دوره های جشنواره نمایش آیینی و سنتی ، شرکت کرده ام و استادم آقای داوود فتحعلی بیگی بودند . من هر چه دارم از ایشان دارم . به همین خاطر همیشه از ایشان نام می برم .

شراره یوسفی با اشاره به اینکه باید برای رفاه زندگی مان در کنار حرفه تئاتر شغل دومی داشته باشیم ، گفت : کیفیت جشنواره مانند همیشه خوب بود . برای برگزاری این جشنواره زحمت بسیاری کشیده می شود ولی متاسفانه بودجه ای که به فرهنگ و هنر داده می شود ، آنقدر ناچیز و محدود است که باید با بازیگران مان و زمان هایی که می گذارند کلنجار برویم ، چون یک روز کامل شان از بین می رود بدون اینکه هیچ مزد و مواجبی داشته باشند . اجرای عمومی هم که می رویم وصعیت خوبی ندارد که بگوییم رفاه زندگی مان فراهم می شود . ما مجبور هستیم در کنار حرفه تئاتر کاری دیگر داشته باشیم . ولی فکر می کنم نباید تئاتر علی الخصوص نمایش ایرانی را تنها گذاشت ، زیرا از بین رود .

وی در پایان در پاسخ به این سوال که اگر نمایش های ایرانی در طول سال اجرا روند ، استقبال چطور خواهد بود . گفت : سالن هایی که به این نمایش ها اختصاص می دهند ، همچنین نوبت اجرا و بودجه آن بسیار محدود است . من نمایش های خیمه شب بازی بسیاری را به روی صحنه می برم . در هر مکانی که این نمایش را اجرا کردم ، همه در هر سن و سالی به تماشایش نشستند و از آن لذت بردند . حتی اگر به عنوان سرگرمی به آن نگاه کنیم ، می توانیم آن را جایگزین خیلی از اتفاق های دیگر کنیم و  می توان روی آن سرمایه گذاری کرد . متاسفانه مردم این روزها آنقدر حالشان بد است که حداقل می توان گفت که وقتی به دیدن نمایش های ایرانی می آیند ، کمی می خندند . حتما لازم نیست به تماشای متن های فلسفی بنشینند ، بلکه اتفاق های فلسفی در همین نمایش ها می تواند رخ دهد  .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *