محمد آیریک : “شیرین” یکی از افسانه های فولکلور افغانستان را به تصویر می کشد .


نمایش “شیرین” به نویسندگی و کارگردانی محمد آیریک از کشور افغانستان یکی از نمایش هایی بود که در بخش صحنه ای شانزدهمین جشنواره تئاتر عروسکی به روی صحنه رفت . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با کارگردان این اثر نمایشی که در واقع اولین نمایش عروسکی با تکنیک سایه ی افغانستان می باشد داشته است که می توانید آن را در ادامه بخوانید .

تئاتر فستیوال

محمد آیریک در ابتدا در توضیح گروه تئاتر “میم” گفت : این گروه در سال ۲۰۱۳ فعالیت خود را در کابل شروع کرد . فعالیت های مختلفی از جمله اولین تئاتر پانتومیم در افغانستان ، تئاترهای خیابانی و پرفورمنس داشته است . آخرین کار گروه ما ، اولین تئاتر عروسکی سایه در افغانستان بوده است که در فستیوال بین المللی تئاتر عروسکی مبارک شرکت کرده ایم .

کارگردان نمایش “شیرین” در توضیح این نمایش گفت : ما یک طرح خیلی کلان به نام شاهنامه تصویری افغانستان را داشتیم و می خواستیم داستان ها و افسانه های فولکلور افغانستان تبدیل به تصویر شود تا به نسل جوان افغانستان و نسل های آینده انتقال پیدا کنند . برای این کار افسانه ی “چهل دختران” را انتخاب کردیم و به خاطر فضای افسانه ای و تاریخی “چهل دختران” تصمیم گرفتیم از تئاتر سایه استفاده کنیم چون تئاتر سایه آن فضای وهم و توهم و تخیلی را که بتواند موضوع و مفهوم را به بیننده انتقال دهد ، دارد .

او در ادامه در مورد بدون دیالوگ بدون این نمایش گفت : افغان ها یک ساز به نام دمبوره دارند . در تاریخی که علیه افغان ها تبعیض ، انحصار و ظلم شده است ، آن ها تمام شادی ها ، غم ها و غصه های خودشان را با دمبوره بیان می کردند . در ساز دمبوره در واقع آدم هایی ، مدام داستان و قصه می گویند و روایت می کنند . ما خواستیم دمبوره راوی داستان ما باشد . ما خواستیم اینکه دمبوره طی سال ها راوی بوده ، ادامه پیدا کند و قصه را ادامه دهد . دمبوره سازی شبیه به دوتار خراسانی است .

این کارگردان تئاتر در مورد وضعیت تئاتر عروسکی در افغانستان توضیح داد : در کل در افغانستان از تئاتر حمایت نمی شود یعنی نه دولت و نه ارگان های خصوصی حمایتی نمی کنند . ما تئاتر صحنه ای نداریم که تئاتر عروسکی داشته باشیم . ولی به صورت پراکنده دانشجویان و کسانی که هنرهای زیبا می خوانند ، طی این سال ها در گروه های مختلف فعالیت کرده اند که به صورت مداوم نبوده است . مکانی به صورت مرجع برای تئاتر عروسکی یا سالن مشخصی نداشته ایم . امیدوارم که بتوانیم با حمایت ها این کار را انجام دهیم .

آیریک با بیان اینکه جشنواره تئاتر عروسکی مبارک اولین جشنواره ای بوده است  که در آن حضور پیدا کرده اند ، در مورد این جشنواره گفت : ما در کابل ۴ اجرا داشتیم و این اولین حضور بین المللی تئاتر “شیرین” است . کیفیت آثار حاضر در جشنواره تئاتر عروسکی بالا است و نمایش ها و گروه های قوی ای از کشورهای مختلف در این جشنواره حضور پیدا کرده اند و این باعث می شود که کیفیت کار خیلی بالا برود . و اگر جشنواره تئاتر عروسکی مبارک کیفیت نداشت به دوره شانزدهم نمی رسید . توانستم نمایش هایی از اکراین ، روسیه ، آلمان و چند کار از ایران را ببینم که خیلی سطح بالایی داشتند .

او در پایان گفت : امیدوارم روزی برسد که هم زبانی ما تبدیل به همدلی شود و ملت ایران و افغانستان بیشتر با هم تعامل داشته باشند و قصه های همدیگر را بشنوند .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *