نمایش “گنبد به دوش” نوشته سجاد طهماسبی و به کارگردانی پوپک عظیم پور که پیش از این در جشنواره نمایش های عروسکی به روی صحنه رفته بود ، در هجدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی در سالن حافظ اجرا شد . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با کارگردان این نمایش داشته است که ماحصل آن را می توانید در ادامه بخوانید .
پوپک عظیم پور با بیان اینکه نمایش ” گنبد به دوش ” اقتباس آزادی از هفت پیکر نظامی است ، در توضیح آن گفت: این نمایش توسط تعدادی از دانشجویان تئاتر و تئاتر عروسکی دانشگاه تهران و به کارگردانی من تهیه و تولید شده است . متن کار را آقای سجاد طهماسبی نوشتند که خود ایشان هم از دانشجویان خوش قریحه دانشگاه تهران هستند و داستان به این قرار است که بعد از هفت شب که بهرام گور با هفت شاهدخت از هفت اقلیم مختلف گذرانده ، در شب هفتم دچار کابوس می شود و گورخرانی به سراغ او می آیند و شرط رهایی از این کابوس ، پیدا کردن هفت حکایتی است که قبلا آن ها را شنیده بود و می بایست برای گورخرها تعریف کند و به این گونه نمایش ما شکل گرفت تا ببینیم که آیا بهرام از این کابوس رهایی پیدا می کند یا خیر .
او اضافه کرد : مدت ها بود که دانشجویان من تمایل داشتند کاری را همراه با هم اجرا کنیم ، من بیشتر در بخش پژوهش و تدریس متمرکز هستم و شاگردانم این انگیزه را در من زنده کردند که مجدد به صحنه برگردم و کاری را برای اجرا تمرین و آماده کنم . این نمایش با تکنیک های مختلف ، تلفیقی از عروسک و بازیگر طراحی شد و به اجرا در آمد .
عظیم پور درباره نقش جشنواره نمایش های آیینی و سنتی در معرفی نمایش های ایرانی به نسل جوان اذعان کرد : جشنواره آیینی و سنتی نقش بسیار مهمی دارد ، هر چند که این جشنواره هر دوسال یک بار برگزار می شود . امروزه با تغییر شیوه زندگی و پیدایش مکتب های جدید و مدرن ، شاید نسل جوان به نحوی از داشته های خود و میراثی که به آن ها رسیده ، دور مانده است . این جشنواره فرصت خوبی است که بچه ها بازجستی به پتانسیل ها ، ظرفیت ها و ارزش هایی که انواع روایتگری های شرقی در هنر ایرانی دارد ، رجوع کنند و بهره بگیرند . کار ما صرفا سنتی و قدیمی نبود ، تلفیقی از روایتگری شرقی براساس نمایش های سیاه بازی ، خیمه شب بازی ، پرده خوانی و تفسیر و تعریف جدیدی از هنر معاصر است به طوری که ما از تکنولوژی در جهت استفاده از ویدئو پروژکشن و ویدئو آرت بهره برده ایم ، آن چنان که از پرده خوانی در این کار استفاده کرده ایم . فکر می کنم این نوع از کار باعث می شود که نسل جوان بتواند با رقبت و اشتیاق زیادی به آنچه که داشته یا تاریخ سنتی و کلاسیک ، برگردد و از آن ها استفاده کند .
