مطلـب زیر از ســری نوشته های شما مـخاطبین عــزیز است و انــتشار آن الــزاما مبنی بر تایید تئاتر فستیوال نمی باشد . همچنین خوانندگان می توانند هر گونه یادداشتی در تائید یا تکذیب این مطلب را به تئاتر فستیوال ارسال نمایند تا در بخش “یادداشت های شما” انتشار داده شود.

یادداشتی بر نمایش ” خاکستر به خاکستر” به کارگردانی حمید رحیمی

مجید اصغری – “سکوت سرشار از ناگفته ها است ” جمله معروف نویسنده ای است که با سکوت ، رنگ و فضایی دیگر در دنیای نمایشنامه نویسی پدید آورد . آنتوان چخوف با نمایشنامه هایی چون ” دایی وانیا ” مرگ طبیعت و رو به زوال رفتن انسان را نشان می دهد . صدا پدیده ای طبیعی است و با از بین رفتن آن ، سکوت عالم را فرا می گیرد . سکوتی از جنس وهم ، ترس و ناامیدی به آینده . هارولد پینتر وام دار چخوف بوده و راه وی را در نمایشنامه نویسی دنبال کرده است .
پینتر ، ابزورد نویسی است که نه تنها از مکث و سکوت در جهت ایجاد وهم فضای کلی نمایش استفاه کرده ، بلکه ریتم درام و دیالوگ گویی کاراکتر ها را بر همین شیوه بنا نهاده است . شیوه ای که هم اکنون نویسندگانی چون دیوید مامت پیرو آن هستند . اما همه این نکات اعم از وهم ناشی از سکوت ، ریتم صحیح  مبتنی بر نمایشنامه و ماهیت درام و جهان بینی نویسنده زمانی اهمیت  پیدا می کند که توسط بازیگران و کارگردان و سایر عوامل نمایش به مرحله اجرایی و عملیاتی برسد . به همین دلیل است که کمتر کارگردانی دست روی آثار پینتر می گذارد یا در مرحله اجرا به نمایشنامه وفادار می ماند .

حمید رحیمی ، طراح و کارگردان نمایشی است که به گفته اغلب منتقدان ، جزء بهترین نمایشنامه های پینتر محسوب می شود . نمایش “خاکستر به خاکستر ” نمایش رو به زوال رفتن انسان در عصر معاصر و مدرن است . از خاکستر به خاکستر رفتن و از هیچ به هیچ رسیدن . جسارت این کارگردان جوان قابل ستایش است به ویژه که خود نقش مرد این نمایشنامه را بازی می کند .  این جسارت تا جایی پیش می رود که به نمایشنامه وفادار می ماند و تلاش می کند تا حق مطلب پینتر فقید را ادا کند و خوشبختانه چه خوب این کار را می کند . کارگردان به خوبی به راز سکوت های این نمایشنامه پی برده  و در صحنه پیاده کرده است . طراحی صحنه موجز اما موثر ، رنگ بندی های مناسب و نوری که تا پایان اجرا کم رمق می شود تماما در خدمت کار بوده و در باتلاق تاریکی فرو رفتن را به مخاطب القا می کند . بازی بازیگر زن این نمایش (مرضیه موسوی ) به اندازه بوده و استیصال این شخصیت را با انرژی درونی ، قدرت تجسم و ژست های گوناگون به خوبی اجرا می کند . نمایش ” خاکستر  به خاکستر ” نمایشی آبرومند ، سلیس و روان است که در این آشفته بازار تئاتر ما غنیمت محسوب می شود .