رضا مرادی نژاد : “اینجا همانجاست” شامل اپیزود هایی است که آن ها را در هم تدوین کردم .


رضا مرادی نژاد بازیگر ، نویسنده و کارگردان تئاتر به تازگی نمایش “اینجا همانجاست” را در تماشاخانه تازه تاسیس کلاسیک به روی صحنه برده است . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با وی داشته است که مرادی نژاد در طی آن از مراحل نگارش متن تا رسیدن به فرم اجرایی ، انتخاب بازیگران ، سالن های دولتی ، حمایت از سالن های خصوصی و … گفت که می توانید آن را در ادامه بخوانید .

تئاتر فستیوال

رضا مرادی نژاد نویسنده ی نمایش “اینجا همانجاست” در مورد نگارش این نمایشنامه گفت : ما هر روز صبح که بیدار می شویم ، دچار انتخاب هستیم ، انتخاب بین خیر و شر،  خوب و بد . انگار دیگر چیز خاکستری ای وجود ندارد و دورمان یا چیزهای خوب است یا بد .  این مسئله خیلی ذهن من را به خودش مشغول کرد و اینکه خیلی وقت ها در این انتخاب ها ، عمدا یا نا خودآگاه یا از سر ندانم کاری ، فعلی را انجام می دهیم یا حرفی را می زنیم که دچار عذاب می شویم . می توان به این عذاب ، عذاب وجدان گفت که آدم ها در زندگی امروزه به آن دچاراند . این فکر اولیه ای بود که برای نگارش متن “اینجا همانجاست” برای من به وجود آمد البته اسم قبلی آن “سیر و سلوکی عارفانه و عاشقانه در دنیای لاهوتی و ناسوتی” بود که به خاطر طولانی بودن اسمش به “اینجا همانجاست” تغییر کرد .

این کارگردان تئاتر در مورد چگونگی تبدیل متن به فرم اجرایی در این نمایش توضیح داد : از ابتدای نگارش ، متن را به صورت اپیزود ، اپیزود نوشتم و با بچه ها هم به صورت جدا و اپیزودی تمرین کردم . ولی از ابتدا می دانستم که این اپیزودها باید در هم تدوین شود یعنی به فرم سینمایی اش فکر کردم . بعد از تدوین این اپیزودها ، در مرحله بعد آن ها را در هم مونتاژ کردم . از همان ابتدای نگارش می دانستم که این اتفاق خواهد افتاد و به این فرم اجرایی فکر کرده بودم .

او در ادامه افزود : در طی سال های فعالیتم ، من بیشتر بازی کردم و نوشتم . در واقع به این خاطر به سراغ ادبیات نمایشی رفتم که بتوانم متن هایی را بنویسم که بازی و کارگردانی کنم . چرا که وقتی به هر کارگردانی گفتم بیا این متن را برای من کارگردانی کن ، گفت خودت کارگردانی کن ، من بازی می کنم . به این ترتیب دارم کارگردان هم می شوم ولی باید در این زمینه بیشتر تلاش کنم .

مرادی نژاد در مورد انتخاب بازیگران به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت : بخشی از این دوستان مانند آرش بزرگ زاده ، افشین قدیمی ، مهدی نصرتی ، سالار دریامج دوستان قدیم من هستند . مربوط به کانون حر در میدان راه آهن که آن زمان آقای راسخ ، آقای رایانی مخصوص و علی سلیمانی به ما بچه های دبستان و دبیرستان ، خالصانه تئاتر یاد می دادند و هیچ پولی هم دریافت نمی کردند صرفا به خاطر اینکه ما بچه های پایین شهر بودیم . یک سری از بچه ها مثل سالار دریامج ، میثاق جمشیدی ، فرانک ترابی را از زمان دانشگاه می شناسم که از همان زمان کارهایشان را دنبال می کردم ، با هم ارتباط داشتیم و همدیگر را می شناختیم . در مورد علی باقری عزیز هم ، کارهایش را دیده بودم و از زمانی که با امیررضا کوهستانی کار می کردم تا امروز همچنان علاقمند به کارهایش هستم و آن ها را دنبال می کنم . دنیای تئاتر خیلی کوچک است ، شاید جمعا سه هزار نفر باشیم که ناخودآگاه همه یا همدیگر را دیده ایم یا همدیگر را می شناسیم . علی باقری هم همینطور . چند بار هم را دیده بودیم ، با هم درباره تئاتر و اوضاع تئاتر و بازیگری  صحبت کرده بودیم و یک شناخت نسبی از هم داشتیم . به جای علی باقری ، جهانگیر رمضانی این نقش را بازی می کرد که خیلی زحمت کشیده بود منتهی به خاطر فوت ناگهانی مادرش نتوانست بیاید و علی باقری محبت کرد ، تشریف آورد و به ما کمک کرد .

کارگردان نمایش “اینجا همانجاست” در مورد انتخاب تماشاخانه تئاتر کلاسیک و استقبال از نمایش گفت : انتخاب سالن برمی گردد به شخصیت خانم ایروانی و آقای مدیری که آنقدر انرژی مثبت دارند و آنقدر دید وسیعی نسبت به این مقوله دارند که ما اینجا را انتخاب کردیم . در مورد استقبال از کار ، بخشی که مربوط به تماشاچی است ، به خود من و گروه برمی گردد که آن موقع روابط عمومی مان ضعیف عمل کرد و مجبور شدیم او را عوض کنیم ، دومی هم ضعیف عمل کرد و سومی تا آمد کارکند ، کار تمام شد . در مورد تازه تاسیس بودن سالن هم من معتقدم که که اگر کار ، کار خوبی باشد ، تازه تاسیس بودن سالن تاثیری در مخاطب نخواهد داشت و خودِ کار مخاطب را جذب می کند . از اینکه در این سالن اجرا کردم ، خوشحالم چون با دوستان خوبی مثل آقای مدیری و خانم ایروانی آشنا شدم .

این نویسنده و کارگردان تئاتر با بیان یک دلخوری از برخی مخاطبان تئاتر ، گفت : من یک دلخوری از کسانی دارم که همواره همه جا می گویند چرا گروه های تئاتری ، سوپراستارهای سینمایی را می آورند ، چرا بازیگرهای آماتور و فوتبالیست می آورند . من با این موضوع کاری ندارم ، من می گویم باید آن ها هم بیایند و تجربه کنند ، همانطوری که ما سینما را تجربه می کنیم ، همانطور که ما تیم هنرمندان داریم و فوتبال بازی می کنند ، و ایرادی گرفته نمی شود . من خطابم ٱن هایی است که می گویند چرا ، و حال که ما هیچ کدام از این ها را نداریم ، نمی آیند کار ما را ببینند . پس خودشان مشکل دارند که نمی آیند تئاترهای اینچنینی را ببیندد و مخاطب اصلی آن تئاترها هم خودشان هستند .

او در ادامه صحبت هایش خطاب به مسئولین گفت : ظرفیت فرهنگی تهران چقدر است که ما نزدیک به ۳۰ ، ۴۰ سالن خصوصی تئاتر داریم که ۹۰ سانس اجرا می روند ؟ چقدر روی ظرفیت فرهنگی مردم کار کردید ؟ چقدر بچه های مدرسه ای و دبیرستانی را با تئاتر آشنا کردید ؟ چقدر برای دانشجویان امکان آمدن به تئاتر را فراهم کردید ؟ تئاتر فقط برای ونک تا تجریش و از سعادت آباد تا حکیمیه نیست ، تئاتر برای همه است .

مرادی نژاد با بیان اینکه یک سالن بسیار خوب در فرهنگسرای بهمن وجود دارد ، ادامه داد : می توانید این سالن را در اختیار کسانی که مخاطب دارند ، بگذارید تا در آن سالن کار کنند . کاری که پرفروش است ، طنز است و مخاطب عام هم دوست دارد ، چرا به فرهنگسرای بهمن یا تالار محراب نمی رود . این همه سالن دولتی وجود دارد که در آن ها هیچ کاری انجام نمی شود ، چرا ؟ این سوالی است که بخشی از آن را باید مسئولین پاسخ دهند و بخشی را گروه های تئاتری . برخی از گروه های تئاتری هستند که مخاطب دارند . مخاطب شناسی می کنند ، هدف گذاری می کنند و برای آن مخاطب کار تولید می کنند ولی متاسفانه این دوستان کار تولید می کنند و دیده نمی شوند .

این بازیگر تئاتر در رابطه با سالن های خصوصی تئاتر نیز گفت : پیشنهاد می کنم از سالن های خصوصی حمایت کنند ، نمی گویم به آن ها پول بدهند . در اینجا باید به این نکته اشاره کنم که هنرمندان ما همیشه عزت نفسشان را حفظ کرده اند ، از مسئولین هم می خواهم به عزت نفس هنرمندان احترام بگذارند . من از آن ها خواهش می کنم به سالن های خصوصی تئاتر سوبسید آب و برق بدهند یعنی در این هزینه ها به آن ها تخفیف بدهند . از آن ها مالیات نگیرند . یک سری امکانات اینچنینی برایشان در نظر بگیرند که آن ها هم مجبور نشوند بلیت تئاتر را گران کنند یا پلاتوها را گران تر اجاره دهند .

رضا مرادی نژاد در پایان در مورد امکان اجرای مجدد نمایش “اینجا همانجاست” به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت : فعلا در رابطه با آن فکری نکرده ام . کارهایی از این دست تاریخ مدت دارد . شاید اگر شما بخواهید آن را ۵ سال دیگر اجرا کنید ، مجبور شوید در آن تغییراتی را انجام دهید . من تنها نیستم ، باید با گروه مطرح شود ، اگر آن ها راضی باشند چرا که نه ، حتما .

۵ نظر ثبت شده است .

  1. یاشار گفت:

    اینجا همانجاست کار خوبی بود خسته نباشین

  2. sharif musavi گفت:

    آقای مرادی نژاد اگر اسم نمایش رو همین “سیر و سلوکی عارفانه و عاشقانه در دنیای لاهوتی و ناسوتی” میذاشتین بهتر بود

  3. شادی گفت:

    من نمایش و ندیدم ولی حتمی میرم می بینم

  4. قائمی گفت:

    مگه کم بودن سینمایی هایی که یهویی دلشون خواسته یه سرکی هم تو تئاتر بکشن بدونه اینکه یه ذره بدونن که مدیوم تئاتر با سینما فرق می کنه

  5. قائمی گفت:

    آقا تیم هنرمندان و فوتبال چه ربطی به بازی تئاتر داره ؟

پاسخ دادن به شادی لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *