میزانسن های درست و ریتمی درست تر امّا…


نقدى بر نمایش عروسکى “لاکى عجق وجق” به نویسندگى امیر مشهدى عباس و به کارگردانى آناهیتا غنى زاده

تئاتر فستیوال

نمایش “لاکى عجق وجق” را زمانی دیدم که حالم بد بود از آن همه بی برنامه گی و نا منظمی در این دوره از جشنواره ، که البته تفاوتی در این زمینه با ۱۵ دوره قبلی نداشت . اما هنر نمایش حالم را خوب کرد . دوباره سرحالم کرد . این بار به کارگردانی کسی که مدعی نیست و اصول هنر نمایش را خیلى خوب می شناسد . و ارتباط خودش نیز با کودکان و اولیاء آنها بسیار مناسب است .

آناهیتا غنی زاده توانست با میزانسنى دقیق و ریتمی مناسب صحنه و تماشاگر را به تسخیر خویش درآورد ؛ چنان که همه اعم از من ِ بد قلق را سرگرم کرد و توانست کارى کند که از دیدن زیبایی های نمایش اش غرق در لذت شویم .

بازی بازیگران علی الخصوص آرش صادقیان حقیقى در نقش لاکى با آن بدن نرمالش و صداسازی مناسب اش ، آدمی را بر آن وا می داشت که اعتراف کند که خوش به حال کودکان ما و صد دریغ از تئاتر بزرگسالان ما…

اما سوژه اثر به شدت آزاردهنده بود .

مشهدی عباس را از سال ها قبل می شناسم و کارش را همیشه تحسین کرده ام ؛ اما به نظرم انتخاب این نمایشنامه غلط بود و نمایش نامه ی امیر عزیز تاریخ مصرفش تمام شده است ، بی برو برگرد…

دغدغه ى کودک امروز و نسل امروز لاک پشت نیست ، اساسا حیوان نیست . کودک امروز رویایش و انتزاعش ، پرسوناژهای انتزاعی و خلق الساعه است که در یادداشتى با عنوان “از کودک امروز بپرسیم آهاى تو دیگه کى هستى؟” در دوره ى پانزدهم جشنواره (در این دوره هم بازنشر داده شد . ) خطاب به عادل بزدوده و مرضیه برومند در میان گذاشتم و از نوشتن چند باره ی آن برحذرم .

اگر غنی زاده توانست کودکان را بر صندلی شان نگه دارد ، این هنر خود اوست و بازی بازیگران اش .

والا براى جذب کودک امروز باید رفت به سمت سوژه امروز روز و خواند و خواند ، از مشاوران مختلف بهره جست که روانشناسى و جامعه شناسى حداقل آنها است .

باید از سوژه های جدید و به روز نوشت و سپس به آنها فرم داد ؛ که فرم به تنهایی ، شبیه نقاشی این دهه است که کرم ها را در رنگ می غلتانند و به روی بوم رها مى کنند تا بوم را بی سر و ته رنگ آمیزی  کنند و متاسفانه انسانها  چه پول های گزافی برای خرید این گونه آثار می پردازند .

الف . فرهمند – نویسنده میهمان

۱۲ نظر ثبت شده است .

  1. شلاله دری گفت:

    اگه کسی کار متفاوت دوست داره حتما ببینه….. امیدوارم اجرای عموم بگیرن

  2. لیلا گفت:

    واقعا ذهن بچه های الان یک دنیای دیگه است …. خیلی سخت میشه باهاش ارتباط برقرار کرد . واقعا هنرمندی واقعی و علمی می خواد که بتونه در اونها تاثیر بذاره و جذبشون کنه

  3. سمانه ولی زاده گفت:

    سلام . ممنون از یادداشت های خوبتان که چیزهای آموزنده زیادی از انها دستگیر مخاطبان می شود . من مادر دو کودک هستم که حساسیت زیادی روی تربیت و اموزش آنها دارم و همیشه سعی کردم با تعریف کردن قصه و بازی به اونها اموزش بدم و تاثیرش رو هم دیدم .
    اینکه میگویید بچه های امروز با حیوانات ارتباط برقرار نمی کنند و یا سخت برقرار می کنند کاملا حرف درستی است . واقعا از ته دل امیدوارم کارهایی اجرا بشه که برای بچه های نسل امروز آموزنده باشه . هم در نمایش و هم سینما و تلویزیون .

  4. بهناز گفت:

    واقعا که نمایش حال آدم رو خوب می کنه

  5. رضا گفت:

    پس این گروه ثابت کرده که میشه برای بچه های این نسل هم قصه ی لاک پشت و حیوونای دیگه رو گفت ، به شرط اینکه بلد باشی !!

  6. جوادی گفت:

    اگر به جوانهایمان اعتماد کنیم قطعا می توانیم شاهد آثار خلاقانه و تاثیر گدار باشیم . یادمان نرود امثال برومند هم زمانی جوان بوده اند !

  7. پیمان گفت:

    نمایشی خوش ساخت با بازی های قشنگ.برای اولین کار خیلی خوب بود و باعث میشه آدم کنجکاو شه و دوست داشته باشه بازهم بچه شو بیاره تئاتر

    • مهدی گفت:

      موافقم . سوژه تقریبا تکراریه بود.ولی بازی ها و عروسک ها فوق العاده ان . در کل لذت بردیم. ممنون از تئاترفستیوال

  8. یک مادر گفت:

    واقعا نمایش جذابی بود . خیلی عالی خانم غنی زاده عزیز

پاسخ دادن به پیمان لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *