” اکو ” ، مبتدی اما خوب


یادداشتی بر نمایش ” اکو ” به کارگردانی امید انصاری

به بهانه اجرایش در شانزدهمین جشنواره بین المللی نمایش عروسکی

اکو-کاظم

دو آدم ، کره ایی را کشف می کنند و آن را تا وسط صحنه می آورند. شادمان از کشف خود متوجه صدایی می شوند. صحنه ی رشد اولین موجود زنده روی کره ، یعنی درخت ، نظرشان را جلب می کند. آدمکی که زنده بودنش را از درخت می گیرد . آدمک روی دو پا می ایستد و روی کره ی خود سیر و سیاحت می کند. پس از چندی موجودی شبیه خود می بیند ؛ موجودی ظریف و زیباتر و به او دل می بندد و با او ازدواج می کند . به زودی بچه دار می شوند و برای رفع نیازهای ضروری و غیر ضروری خود از منابع طبیعی کره کوچکشان استفاده می کنند و کره کم کم به شهری توسعه یافته تبدیل می شود و…

نمایش اکو ازیک قصه به شدت ساده برخوردار است ؛ شاید قصه ایی یک خطی و بسیار ساده و حتی فاقد جنبه های دراماتیک . اما قصه ایی که در نهایت ، روایت کننده یک هدف است و آن حفظ منابع طبیعی . این تنها شعار موجود در این نمایش است که می خواهد ما را برای لحظه ایی به فکر فرو ببرد ؛ که خطری بزرگ در کمین آیندگان و وارثان زمین است و همین و بس .

این اثر ، نمایشی است  که با دو تکنیک سایه بازی و عروسک های میله ایی- باتومی است ، می خواهد لحظاتی شاد و فانتزی را برای مخاطب خود به ارمغان بیاورد. تصاویری زیبا با استفاده از حجم بدن و طراحی حرکت بر روی پرده سایه با نورپردازی های رنگی و شاد برای فضا سازی و روایت داستان با  کمک عروسک های باتومی درجلوی پرده سایه. اثری که با توجه به اینکه برای مخاطب بزرگسال می باشد ولی می تواند کودکان و نوجوانان را نیز درگیر خود کند.

تصاویر ایجاد شده روی پرده سایه زیبا است ، اما می تواند از این هم بهتر باشد…چرا که تکنیک و خلاقیت و توانایی سایه بیشتر ازاین است وسایه به تصویر کشیده شده حتی می توانست خلاق ترهم باشد.

اما در جلوی پرده سایه ما با حضور عروسک ها و نوع انتخاب لباس برای عروسک گردان ها و شیوه بازی آنها همراه با موسیقی کودکانه وارد فضایی فانتزی می شویم و با دقت در نوع خلاقیت عروسک گردانی ، با عروسک ارتباط برقرار می کنیم.

این نمایش دارای ریتم اجرایی خوبی است. تماشاگر خسته نمی شود . پر است از تصویرهای زیاد  همراه با موسیقی ؛ که این موسیقی خود به تنهایی شخصیت دارد و تماشاچی را در یک اثر فانتزی غوطه ور می کند .

” اکو” خوب است ولی  بسیار مبتدی است و با توجه به کمبود امکانات در شهرستان ها باز هم می توان گفت که ” اکو ” می تواند بهتر هم باشد. به طور جداگانه طراحی صحنه و لباس ، مهارت عروسک گردان ها ، نوع استفاده از حجم بدن بر روی پرده سایه وموسیقی انتخابی و همه و همه اجزای این نمایش به تنهایی خوب است ولی در مجموع ، ما با خلاقیت جدید و شگفت آوری روبرو نیستیم و فقط با ریتم خوب همراه نمایش در دنیایی فانتزی پر از نور وتصویر غرق یک اجرا می شویم ولی شوکه نمی شویم.

آمنه کاظم – تئاتر فستیوال

۶ نظر ثبت شده است .

  1. هنگامه ش گفت:

    این تئاتر واقعا ارزش دیدن داشت.

  2. شیما سعیدی گفت:

    نمایش خیلی خیلی خوبی بود.موضوعش هم خیلی جالبه. از همه مهمتر عروسک گردانی های بسیار بسیار زیبا که اون هارو کاملن متفاوت از سایر گروه های نمایشی میکرد

  3. هادی گفت:

    چه ایده جذاب و جالبی و البته آموزنده برای بچه ها .
    اتفاقا با همین قصه های ساده میشه به بچه ها آموزش داد

  4. آذر گفت:

    کاش تو مدرسه هامون زنگ تئاتر داشتیم !

    • ناشناس گفت:

      واقعا چقدر خوب میشداااا …. میشد به راحتی هم با نمایش همه مفاهیم مورد نظر رو به بچه ها یاد داد و هم در عین حال ازشون استفاده کرد و استعداد هنری شون رو کشف کرد
      تا کی باید حسرت همه چیز رو بخوریم و بگیم حیف! کاش! اگه میشد چی میشد! …. ؟؟!@

  5. سارا خوبراه گفت:

    چه خوب که به همه آثار جشنواره توجه مى کنید و نقد مى نویسید. خسته نباشید واقعا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *