یادداشتی بر نمایش ” فهرست ” به کارگردانی رضا ثروتی
- میزانسن ها در دو بخش از نمایش افتضاح بود ، طوری که گروهی از تماشاچیان اصلا بازیگران و اتفاقات صحنه را نمی دیدند. وقتی یک شبه یک آدم سی و چند ساله می شود پیشکسوت ، بهتر ازاین هم نمی شود .
این یعنی کارگردانی ؟!
- بسیاری از صحنه ها ( بازی ها – اکت ها – رنگ ها و … ) آنقدر از درون ثروتی جوشیده بودند که تماشاچی هیچ چیز از آن نمی فهمید . یعنی تماشاچی باید قبل از کار یک دور ثروتی را اول ببیند ، با او گپ بزند و اسپرسو بنوشد ، تا بعد بتواند شاید کمی از فهرست را بفهمد .
این یعنی درام ؟!
- شخصیت پردازی و بازی ها که فاجعه بود ، صدای بد معلم پیانوی دد ، اکت های مسخره او ، سومین دد که بازی او از ابتدایی هم ابتدایی تر بود. وجود پرسوناژهایی که انگار ثروتی توی رو دربایستی یا هر دلیل دیگری مثل باج دادن به تهیه کننده یا سرمایه گذار ، باید به کسی نقشی می داد ، مثل کسی که خودش را گم کرده و ….
این یعنی تربیت بازیگر ؟!
- کارهای بی منطق و بی معنی ، صرفا جهت فروش بیشتر گیشه و تحمیق تماشاچی مثل نوع راه رفتن ها ، اکت های شکسته شکسته ی بازیگران به اصطلاح مرده و از همه مزحک تر استفاده ی بی معنی از ویدئو پروژکتور و پخش تصاویر بی ربط که فقط و فقط برای پر کردن صحنه و پوشاندن ضعف طراحی صحنه و کارگردان است .
این یعنی خلاقیت ؟!
- متاسفیم برای تئاتر که تماشاچیانش نفهمیدن را دوست می دارند و تحمیق را پول خرج کردن را و برای اینکه بگویند خیلی می فهمند کف می زنند تا عریانیشان هویدا نشود.
به نام خدا…
خدایی که زیباست و زیبایی را دوست دارد .
این ها برآیند نقد های منفی ای بود که بر کار جدید رضا ثروتی ( برداشتی آزاد از ترجمه نمایشنامه فهرست ) نوشته شده است . که من خلاصه و با اشاره به فهوای کلام آنها ، در اینجا ذکر کردم .
آری رضا ، حقیقتا ثروتی است برای تئاتر و متاسفانه بعضی مالیات بر ارزش افزوده این ثروت .
قطعا این برداشت آزاد از فهرست نقصک هایی دارد . طبیعی است .
اما هنگامی که این انرژی ، این تبهر ، این نظم ، این دقت و هماهنگی در طراحی و اجرا ، این خلاقیت که از پس دانش آمده است را نظاره کردم ، به وجود استادی ( شاید قبل از پیش کسوت شدن برای اینکه به بعضی بر نخورد ) پی بردم که گویی از پس همه ی اینها بر آمده و حال برای جاودانگی تلاش می کند .
او به حق ارزش افزوده است چرا که شاگردان او هر کدام به تنهایی با کاری که ارائه دادند ، آرزوی هر کارگردانی هستند . و آنها باید این مسیر را ادامه بدهند تا حرکت قطع نشود .
آنقدر نقد و یادداشت بر این اثر نوشته شده که دیگر جایی برای کمترینی مثل من باقی نمی ماند .
اما بعد از همه خلاقیت ها ، زیبائی ها و خلق صحنه های بی نظیر ، در یک صحنه از نمایش تیر خلاص با یک میزانسن عجیب به من شلیک شد .
و آن آنجایی بود که کارگردان باهوش برای تکمیل فضا سازی در ذهن تماشاچی خود ، حتی از اتاق فرمان و بازی یک بازیگر از پشت شیشه هم برای چند ثانیه در میزانسن استفاده کرده بود . اتاقی که در بالای سالن سمت راست تماشاچی قرار دارد . و جالب اینجاست که بازی چند ثانیه ای او به غایت کامل ، تاثیر گذار و از پس فهم است .
که این نشان دهنده ی نبوغ ثروتی و تسلط او برخلاقیتش است .
فهرست او به حق ، اگر نگوئیم بی نظیر، کاری است کم نظیر که علاوه بر یک نمایش ، کلاس درس هم هست .
محمد جواد حبیبی – نویسنده مهمان
Faqat daram hasrat mikhoram ke chera natunestam in namayesho bebinam.
کاش این تاتر که این همه ازش تعریف میشه به شهرستان ها هم بیاد.
وای مردم از استرس واسه خوندن این نقد. سبک جالبی بود
داشتم فکر میکردم خب چرا اینهمه منفی؟!!! بسیار گویا و بجا بود ممنون… فقط من متوجه این تیرخلاص نشدم! تو کدوم صحنه این اتفاق می افته؟!
نزدیک آخرای کاره . اونجایی که اونایی که تو نقش موسیقی بازی می کنن ، نقش روح رو بازی می کنند.
اونجاست که یکی از عوامل پشت صحنه ، از اتاق فرمان ، صورتشو به شیشه می چسبونه و نقش روح رو بازی می کنه.
البته من هم بار اول که کار رو دیدم متوجه نشدم . بار دوم دیدم.
ممنونم جناب هامون بابت پاسختون… الان متوجه شدم کدوم صحنه بوده اما متاسفانه با وجود اینکه منم دوبار دیدم فهرست رو اما اصلا اتاق فرمان رو ندیدم!!
مرسی از منتقد محترم. بسیار گویا و به جا
هم خندیدیم و هم گریه کردیم. هم لذت را چشیدیم و هم غمگین شدیم و همه ی این ها و همه ی افکار منتقل شده به ذهنمان را تا چندین روز و تا همین حالا با خود در ذهن به دنبالمان کشیدیم.
فهرست شاید نمایشی باشد که تا آخر عمر یادگارش را با خود یدم می کشیم.
ریتم عالی، موسیقی عالی تر، بازیگران عالی تر تر، کارگردانی از آنهت هم عالی تر تر تر… عاشقتونیم آقای ثروتی
Taatr kheili khubi bud va hesabi mano shegeft zade kard. Az ruzi ke didam verd zabunam be hame in bude ke hame beran bebinan.
واقعا باید قدرت جوان هایی مثل ثروتی رو دونست. این نمایش به قدری دلنشین بود که چند باری اشک مخاطب را درآورد. کاش از همین حالا کاری بکنیم تا استعداد هایی مثل ثروتی از دست نروند.
Behtarin namyeshi ke tahaala didam
divanam karde hafte pish didam vali hanooz zehnam dargireshe
آری رضا ، حقیقتا ثروتی است برای تئاتر ”
Likkkke
Chera az iliyaye doost dashtanoo chizi nanveshtid
az hamechize namayesh behtar v bood
حیف که داره تموم میشه
عاللللییییی بودددد اقای حبیبی…. شوکه شده بودم که چرااا نمایش پیشنهاد می شود ولی اینقدر نقد منفی نوشته شده واسش
منم همین ولی به به نام خداش که رسیدم حال کردم
نوشتار بسیار عالی بود. در ابتدا ی خواندن قصد داشتم بدون خواندن کامل متن در بخش نظرات دلایلی برای بد بودن نقدتان بیاورم ولی صبوری کردم و تا انتها خواندم. بسیار عالی بود. با این گونه نوشتن خود به گونه ای آن نقد های بی پایه و اساس را نیز به تمسخر گرفتید. بسیار عالی. متشکرم.