عبدالرضا محمدی نژاد : “بوسلمه” یک افسانه ی محلی در جنوب کشور است .


عبدالرضا محمدی نژاد در دوره های دوازدهم و سیزدهم جشنواره تئاتر عرسکی به عنوان بازیگر شرکت کرده بود ، در شانزدهمین دوره این رویداد هنری با نمایشی خیابانی به نام “بوسلمه” به نویسندگی و کارگردانی خودش حاضر شده است . به همین لبهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با او داشته است که می توانید آن را در ادامه بخوانید .

 تئاتر فستیوال

عبدالرضا محمدی نژاد در رابطه با سوژه نمایش “بوسلمه” گفت : “این نمایش ماجرای موجود دریایی تخیلی است که در جنوب کشور در استان بوشهر ، هرمزگان ، خوزستان و جایی که با دریا در ارتباط هستند ، در تخیل و وهم ملوان هایی که به دریا می روند وجود دارد . ما به صورت نمایشی کار عروسکی کردیم تا به مردم این موجود خیالی را معرفی کنیم ، کلمه “بوسلمه” ماجرای زیادی دارد ، بوسلمه یا بوسلامه ، فرزند حضرت ابراهیم است که در زمان حضرت ابراهیم مانند فرزند حضرت نوح ناخلف بود و طرد شده بود و مردم او را مورد کتک و آزار قرار می دادند ، او برای این که از مردم فرار کند به دریا پناه برد و در دریا زندگی کرد و در دریا ماند . بعد از آن تبدیل به افسانه شد از آن زمان هر وقت فردی وارد دریا می شود و بر نمی گردد مردم می گویند بوسلمه به تلافی این که ما او را اذیت کردیم ، این ملوانان را از ما می گیرد.”

این نویسنده با بیان تغییراتی که در داستان اصلی این نمایش ایجاد کرده است گفت : “این داستان کلی است ، اما ما آن را تغییر دادیم به این رساندیم که بوسلمه می آید و از خود دفاع می کند و به مردم می گوید : چنین چیزی اصلا وجود ندارد و من در وهم و تخیل شما هستم .ماجرای که در دریا اتفاق می افتد به خاطر بدی آب و هوا و اتفاقات جوی و دریایی است.”

وی در ادامه گفت : “من از بندر گناوه ، استان بوشهر آمده ام و برای من که از شهرستان آمده ام جشنواره کیفیت خیلی خوبی داشته است .”

محمدی نژاد در پاسخ به این سوال که آیا در بندر گناوه به تئاتر توجه می شود یا خیر گفت : “خوشبختانه در شهر ما در بین هنرهای مختلف به تئاتر بیشتر از هنرهای دیگری چون هنرهای تجسمی و یا موسیقی بها داده می شود ، یعنی ما از دهه ۵۰ در گناوه انجمن نمایشی داشته ایم و اساتید بزرگی داریم که الان در تهران فعالیت می کنند.”

کارگردان نمایش خیابانی “بوسلمه” در خاطرنشان گفت :“امیدوارم شرایطی فراهم شود که بچه های شهرستان آخر جشنواره بتوانند بیایند و کارهای شان را اجرا کنند چون وقتی اول جشنواره اجرا می کنند تا آخر جشنواره دیگر حضور ندارند تا کارها را ببینند ، در صورتی که ما به جشنواره می آییم تا کارهای دیگران را هم بتوانیم ببینیم و  آموزشی برایمان باشد زیرا این جشنواره ها برای کسانی که از شهرستان می آیند یک آموزش است، برای کسانی که در تهران زندگی می کنند دیدن کارها بسیار راحت است اما کسی که از شهرستان می آید باید طوری برنامه ریزی کند که بتواند کارها را ببیند .”

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *