یکی از بازیگران نمایش “شاعر” که این روزها اجرای عموم خود را در تماشاخانه دراما پشت سر می گذارد ، علی قنبرزاده است که نقش پرسوناژ “کاتولو اوسیانو” را بازی می کند . او که از هنرجویان میکائیل شهرستانی است ، پیش از این در نمایش ” ارباب پونتیلا و نوکرش ماتی” سابقه ی همکاری با او را داشته است . به بهانه ی اجرای نمایش “شاعر” خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با وی داشته است که می توانید آن را در ادامه بخوانید .
علی قنبرزاده در ابتدا در مورد پرسوناژ “کاتولو اوسیانو” گفت : کاتولو اوسیانو (شاعر) ، بر خلاف اولین تصوراتی که ممکن است از یک شاعر در ذهن شکل بگیرد ، شخصیتی است که برای پیش بردن اهداف خود آداب و رسوم اخلاقی را زیر پا می گذارد ، دروغ می گوید ، شرارت می ورزد ، پول دوست است و … در عین حال بدون هیچ محافظه کاری خاصی حرف ها و خواسته هایش را گستاخانه بیان می کند. او سعی می کند با تاثیراتی که روی خانواده پاسکالی می گذارد آنها را مجاب کند تا با ازدواج او و کلاریسا (دختر خانواده) موافقت کنند .
او بیان اینکه برای دریافت و نزدیک شدن به این کاراکتر اولین کاری که کرده است پیدا کردن تمایزات ذهنی و خلق و خوی میان شخصیت مورد نظر و خودش بوده است ، ادامه داد : این کار با خواندن نمایشنامه به دفعات و مطرح کردن سوالاتی از خود کاراکتر به عنوان مخاطب اصلی صورت گرفت . از آنجایی که طرز تفکر بر روی رفتار تاثیر مستقیم می گذارد ، با دریافت ذهنیات کاراکتر می توان به ساخت پرسوناژ کمک کرد و همینطور درک خلق و خو که از درون متن و از واکنش های حسی کاراکتر در موقعیت های مختلف بوجود می آید ، این مسائل با شروع تمرین ها نمود بیرونی تر پیدا کردند و به کمک ایفای نقش همبازی ها ، توصیه های کارگردان و … بیشتر شریک تخیلم شدند.
شاعر نمایش “شاعر” در مورد تمرینات مربوط به این نمایش گفت : تمرینات گروه از فروردین ماه آغاز شد . ابتدا چندین جلسه متن را دور خوانی کردیم به این طریق که هر نفر نقش های مختلفی را در هر جلسه می خواند . پس از اتمام دورخوانی و تعیین نقش ها ، نوبت به بحث کردن راجع به شخصیت ها و کنکاش درباره دنیای پشت متن رسید ، سپس طراحی میزانسن ها و…
قنبرزاده با بیان اینکه هر شخصیت دارای دو بعد جسمی و روحی است ، در مورد چگونگی نزدیک شدن به نقشش در این نمایش گفت : برای پی بردن به هر یک از شخصیت ها باید نمایشنامه را بطور دقیق خواند و نقش را از جهات گوناگون بررسی کرد؛ من هم در چارچوب داستان و با استفاده از تخیل سعی می کردم اتود هایی بزنم که اگر مورد پسند آقای شهرستانی قرار می گرفتند با راهنمایی ها و توصیه های ایشان آنها را تصحیح و تکمیل می کردم تا به نحوی به اجرای بهتر نقش منجر شوند ولی نمی دانم تا چه اندازه موفق بوده ام.
این بازیگر جوان در پایان در مورد همکاری اش با میکائیل شهرستانی گفت : بعد از نمایش “ارباب پونتیلا و نوکرش ماتی” نوشته برتولت برشت ، نمایش “شاعر” دومین تجربه همکاری ام با استاد شهرستانی است . افتخار می کنم که زیر نظر ایشان شاگردی کردم ؛ انسانی بسیار حرفه ای ، نکته سنج و آگاه که به زعم من بسیار بر گردن تئاتر این سرزمین حق دارند.
