نمایش “نویسنده” به نویسندگی اولریک کواد (Ulrike Quad) و به کارگردانی جو استروگرومن (Jo Stromgren) از کشور هلند یکی از نمایش هایی است که در شانزدهمین جشنواره تئاتر عروسکی مبارک به روی صحنه رفت . در این نمایش که راجع به یک نویسنده نروژی به نام “کنوت هامسون” ((Knut Hamsun است ، اولریک کواد علاوه بر اینکه نویسنده این نمایش است ، عروسک گردان و بازیگر آن نیز می باشد . به بهانه ی اجرای این نمایش در جشنواره تئاتر عروسکی خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با وى داشته است که در ادامه آمده است .

اولریک کواد در ابتدا در مورد کونت هامسون که در واقع نمایش “نویسنده” راجع به او می باشد ، توضیح داد : هامسون یک نویسنده نروژی است که جایزه نوبل گرفته است . او در زمان جنگ جهانی دوم در نوروژ شخصیت خیلی مهمی بود و  برای رسانه ها و روزنامه ها می نوشت .

او در ادامه گفت : از طرفی او نوع جدیدی از نوشتن را شروع کرد . یکی از اولین افرادی بود که خودش در نوشته هایش حضور داشت . در واقع فقط یک ماجرا را بیان نمی کرد . به دلیل علاقه ای که به روانشناسی داشت ، در کارهایش از آن استفاده می کرد و خودش به عنوان یک شخصیت در نوشته هایش بوده است . هامسون از اولین نفراتی بوده که در نوشته هایش از یک سبک جدید استفاده کرده است  . یک شیوه ی موزاییکی و تکه تکه که در واقع  شما نیازی نیست یک داستان را بگویید بلکه تکه هایی از یک واقعیت را می گویید  و این شیوه ای است که ما داستان و تئاتر خودمان را بر اساس آن اجرا کرده ایم .

این نویسنده در مورد دیدگاه های سیاسی هامسون اضافه کرد : در اواخر جنگ جهانی دوم ، در نوشته هایش خیلی به هیتلر علاقه مند بود . شاید هم در مورد سیاست هیتلر واقعیت را نمی دانست برای اینکه در یک جزیره کوچک زندگی می کرد و شاید تمام وضعیتی را که در کل قاره اروپا اتفاق می افتاد را درک نمی کرد . او هیچ وقت از نوشته هایش عذرخواهی نکرد و مردم نروژ در رابطه با این مسئله خشمگین هستند . برای مثال زمانی صحبت از این بود که خیابانی را به نام او نامگذاری کنند اما مردم خوششان نیامد و این اتفاق نیفتاد .

اولریک کواد با بیان اینکه در تئاتر “نویسنده” سه هامسون  را درست کرده است ، گفت : یکی عروسکی هم قد انسان است که بر اساس شخصیت یکی از کتاب هایش به نام “گرسنگی” است . این کتاب یکی از مهمترین و بهترین کتاب های او است که در رابطه با هنرمند جوانی است که نمی تواند زندگی خودش را تأمین کند و در گرسنگی است و به آمریکا مهاجرت می کند .

عروسک شصت ساله که یک عروسک کوچک است مربوط به زمانی است که جایزه صلح نوبل را گرفته اما زمانی است که خودش در بهترین وضعیت زندگی اش نبوده است .

و عروسک بزرگ خودش است در آخر زندگی اش ، وقتی که شاهکارش را نوشته و در تبعید است . او را به خاطر نوشته هایی که داشت ، زندانی نکردند اما تبعید کردند . مزرعه ای برای خودش داشت که خیلی دور افتاده بود .

این عروسک گردان در مورد غول پیکر بودن یکی از عروسک ها که به اواخر عمر هامسون اشاره دارد ، توضیح داد : بزرگ بودن این عروسک بیشتر به خود موضوع و شخصیت هامسون باز می گردد . در واقع بزرگی عروسک از بزرگی شخصیت او نشأت گرفته است چرا که شخصیت بزرگ و بسیار مهمی بوده است . ما وقتی شروع به ساخت این عروسک کردیم ، در ابتدا این چیزی که شما می بینید وجود نداشت .در واقع عروسکی که شما می بینید در طی ساختن عروسک ها شکل گرفت . حرکت هایی که می کنند و ساختاری که در چهره عروسک می بینید همه در زمان ساخت به وجود آمد که برای خود ما نیز یک چیز جدید بود .

اولریک کواد در رابطه با کمپانی تئاتری که خودش تاسیس کرده است و فعالیت های آن گفت : من در فوق لیسانس طراحی صحنه خواندم و آن زمان به ژاپن رفتم . وقتی برگشتم یک کمپانی درست کردم . در هلند عروسک گردان خیلی کم است ، تقریباً وجود ندارد و برای عروسک گردانی مدرسه ای نیست .

من همیشه در کارهایم تلفیقی با موسیقی ، رقص و بازیگری داشته ام و  از المانی که در دسترسم هست ، استفاده می کنم . دو سال پیش ما در ایران با نمایشی به نام “آنتیگونه” که یک کار تلفیقی با رقص و عروسکها بود ، آمدیم . گروه ما یک گروه سه نفره بود .

این نویسنده و کارگردان هلندی در پایان و درباره ادامه ى فعالیت هاى خود و با بیان اینکه اطلاعات زیادی در رابطه با عروسک گردانی سنتی ایرانی ندارد ، در مورد تئاتر شرقی گفت : من در پراگ بیشتر در مورد تئاتر های آسیایی و عروسک های نخی مطالعه کرده ام و تصمیم گرفتم که فرم جدیدی برای خودم درست کنم . در فصل جدید کاری که می آید ، ما تصمیم گرفته ایم یک اپرای عروسکی در براسلز (Brussels Opera) به روی صحنه ببریم . در آن نمایش با یک شیوه عروسک ژاپنی کار می کنیم که سنتی نیست و یک اتفاق جدید است که خودشان هم دارند این کار را انجام می دهند . عروسک ها همیشه جزء یک اجرای بزرگتر هستند .