نقدی بر نمایش ” بازتاب حقیقت ” به نویسندگی و کارگردانی ددی بودامجی از هند

به بهانه اجرایش در شانزدهمین جشنواره بین المللی نمایش عروسکی تهران – مبارک

مقوله صلح و بشر دوستی و اجتناب از جنگ ، ستیز و آدم کشی و همچنین مساوات و برابری سوژهایی هستند که بسیار مقدس و مورد توجه جامعه بشریست .

نمایش عروسکی “بازتاب حقیقت” نیز با پرداختن به سوژه مساوات و برابری ، سعی کرده است حرفی جهانی را با ابژه تئاتر عروسکی به گوش جهانیان برساند . کشور هند با توجه به داشتن شخصیت تاریخی بزرگی چون مهاتما گاندی که نماد استکبار ستیزی و مبارزه با استعمار و تئوریسن رسیدن به عدالت بشری بدون خشونت و زور است ، طبیعتا حرف های زیادی در این زمینه دارد .

در ابتدا باید گفت که نمایش عروسکی “بازتاب حقیقت” ، حقیقتا از پس نمایشی با این سوژه مهم ، با اجرای خوب و استفاده از المان ها و نمادهای همه فهم ، بر آمده است.

اگر از ضعف های اندکی که در میزانسن ها دیده می شود ( که در ادامه ذکر خواهد شد) بگذریم ، این نمایش با ریتم بسیار مناسب و همان طور که اشاره شد با استفاده از نمادهای همه فهم و نیز عدم استفاده از دیالوگ ( که نشان دهنده هوش کارگردان است برای جهانی کردن اثرش ) و نیز دارا بودن منطق روایی در فرم نمایش ، توانسته است تماشاچی را راضی کرده و پیام خود را به صورت کامل انتقال دهد .

البته که در پایان نمایش همه رشته ها پنبه می شود و گاندی راه به جایی نمی برد !

اولین نکته این است که ای کاش این نمایش در سالن بزرگتری اجرا می شد. چرا که صحنه بزرگ به فضا سازی های این نمایش بسیار کمک می کند. همچنین در برخی صحنه ها به دلیل وجود پرده ، بازیگری که در کنار صحنه قرار می گرفت دیده نمی شد.
دیگر اینکه به نظر می رسد این نمایش نیاز به دکور و رنگ بندی های بیشتری دارد تا تماشاچی را بیشتر و بیشتر غرق در اثر کند. همچنین دقت بازیگران در اجرای حرکت قطار میباست کمی بیشتر می بود.

مسئله دیگر صحنه ای است که بازیگران در بین تماشاچیان می آیند و کاغذ هایی را به آنها می دهند. این بسیار زیبا بود اما ای کاش با موسیقی مناسب تر ( موسیقی با ریتم تند تر ) اجرا می شد . همچنین رفت آمد بازیگران نیز می باسیت سریع تر و بیش تر می بود و کل صحنه از لحاظ حضور افراد باید پر تعداد تر طراحی می شد.

اما در یک صحنه فرم نمایش دچار ایراد بود. آن هم صحنه ای که عروسک سیاه توسط یک آدم مورد خشونت قرار می گیرد ! حضور انسان در فرمی که شکل گرفته بود منطقی نداشت. این اتفاق زمانی رخ داد که عروسک گردان عروسک سیاه در مواجهه ای از عروسک خود جدا شد و به طرفی افتاد ، که به نظر در فرم نمایش غلط بود.

در پایان باید گفت که نمایش بازتاب حقیقت نمایشی موفق، جذاب و برآمده از دغدغه ای بشر دوستانه است که با اجرای خوب خود تماشاچی را به فکر فرو می برد.

محمد جواد حبیبی – دپارتمان نقد تئاتر فستیوال