پوپک عظیم پور : تلاش کردیم یک نگرش مدرن را در کنار روایت گری شرقی قرار دهیم .


نمایش “گنبد به دوش” به نویسندگی سجاد طهماسبی و به کارگردانی پوپک عظیمم پور از جمله نمایش هایی بود که در شانزدهمین جشنواره تئاتر عروسکی در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه رفت . پوپک عظیم پور که مدتی از صحنه دور بوده است ، با این این نمایش که به همراه دانشجویان خود آن را برای جشنواره آماده کرده است ، بار دیگر به صحنه بازگشته است . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با وی داشته است که می توانید آن را در ادامه بخوانید .

تئاتر فستیوال

لطفا درباره حضورتان در این جشنواره و نمایش “گنبد به دوش” بگویید؟

من مدرس دانشگاه هستم و مدت زیادی است که از صحنه دور بودم و بیشتر در حوزه پژوهش شناخته شده هستم. با آمدن فراخوان شانزدهمین دوره جشنواره تعدادی از دانشجویان علاقمند به فعالیت در این حوزه در دانشگاه تهران و در دپارتمان تئاتر عروسکی ، از من درخواست کردند که کاری را با همکاری یکدیگر تهیه کنیم و به جشنواره ارائه دهیم و این فرصت خوبی بود تا انگیزه تهیه نمایش عروسکی دوباره در من به وجود بیاید.

متن را یکی از دانشجویان با استعداد و خوش قلم من ، آقای سجاد طهماسبی بر اساس هفت پیکر نظامی به نگارش درآورده اند. البته این یک اقتباس کاملا آزاد است و تنها از هفت پیکر الهام گرفته شده است . متن “گنبد به دوش” را ایشان با نگاهى بر هفت پیکر نوشتند و با  جمعی از دانشجویان تئاتر عروسکی ورودی سال ۹۱ ، تمرینات را شروع کردیم .

به جرأت می توانم بگویم که این یک کار گروهی دانشجویی توسط دانشجویان من است ؛ که به غیر از بخش عروسک سازی ، که ما از عروسک سازان حرفه اى کمک گرفتیم تا بهترین عروسک ها را داشته باشیم ، بازیگری ، بازی دهندگی ، طراحی لباس ، طراحی صحنه و… همه ى این کارها را دانشجویان علاقمند و هنرمند این حوزه انجام دادند ؛ که حاصل آن نمایش “گنبد به دوش” بود که ما در سالن قشقایی در مجموعه تئاتر شهر به نمایش درآوردیم .

آیا این نمایش در حین تمرینات تغییراتی داشته است ؟ به ویژه اینکه اشاره کردید یک کار دانشجویی است ، آیا به صورت کارگاهى شکل گرفت ؟

کار کاملاً کارگاهی پیشرفته است و از آنجایی که فستیوال در ابتدا تنها ایده یک اجرا را از من می خواست و ما نیز فرصت کمی داشتیم تا متن کاملی را آماده کنیم ما در ابتدا یک طرح اولیه را فرستادیم . طرح تصویب شد و بر اساس آن طرح ، ما متن را گسترش دادیم  و بعد تمرینات را شروع کردیم . البته در تمرینات با صحبت هایی که با دوستان و نویسنده متن داشتیم ، تغییرات بسیار زیادی در این مدت انجام شد و چندین بار متن بازنویسی شده است و در نهایت نتیجه نمایشی بود که شما امروز دیدید .

ما در نمایش “گنبد به دوش” شاهد حضور  عروسک مبارک هستیم ، دلیل استفاده از  مبارک در این نمایش را برایمان توضیح دهید؟

متن ما یک متن ایرانی بود و از آنجایی که من به نمایش های ایرانی بسیار علاقه مند هستم ، ظرافت ها و ظرفیت هایی که این شیوه های نمایشی دارند مرا ترغیب کرد که در بخش هایی از نمایش از خیمه شب بازی استفاده کنیم ، البته تنها از حضور مبارک ، نوع حرکت و اجرایی که در نمایش ها انجام می دهد . ما تنها در یکی از گنبد ها از او استفاده کردیم و در گنبد دیگر ، شما شاهد پرده خوانی بودید که ما سعی کردیم که فیگورها و نقاشی های پرده ، سه بعدی شوند و از پرده بیرون بزنند و همچنان که در کنار آن از انیمیشن و فیلم استفاده کردیم . ما تلاش کردیم یک نگرش مدرن را در کنار یک روایت گری شرقی قرار دهیم . چیزى که من فکر می کنم این نمایش را می تواند برای تماشاگر جذاب کند .

آیا این اجرای جشنواره ای اولین اجراى “گنبد به دوش” بود ؟

بله ، این نمایش برای اولین بار برای این جشنواره تهیه شده است . البته امیدوار هستم که بعدها از این کار حمایت شود و من بتوانم اجرای عموم داشته باشم تا هم زحمات چندین ماه ی این بچه های با استعداد و علاقه مند هدر نرود و هم مخاطبان بیشتری به دیدار کار ما بیایند.

برای نمایش ” گنبد به دوش ” چقدر تمرین داشتید ؟

نمایشنامه را ما برای جشنواره آماده کردیم و درواقع نگارش متن از اسفند ماه ٩۴ شروع شد و تمرین های ما از فروردین ماه ۹۵ آغاز شده است و ما در حدود ۵ ماه به تمرین روی این نمایش پرداختیم .

آیا از اجرایی که در جشنواره داشتید راضی بودید ؟

اجرای جشنواره اى به هر حال با کمبودها و شتابزدگی هایی همراه است و اگر من مثلا یک سال فرصت تمرین باگروهم را داشتم ، مى توانستم آن ایده آلى که مدنظرم بود را به منصه ظهور برسانم .ولی خب از آنجا که جشنواره شتابزدگی و کمبودهایى دارد ، هم به لحاظ مالی و هم فنی ، این دست و پای ما را می گیرد . البته به طور کلى راضی هستم اما آن ایده آلی که مد نظرم بود  و آنچه که در تصورم بود ، اثر بهترى خواهد شد اگر حمایت ها بیشتر باشد و بتوانم که “گنبد به دوش” را به روی صحنه ببرم . امیدوارم که در آینده حمایت هاى بیشترى صورت بگیرد تا گروه ها بتوانند به ایده آل هاى خود و به اجراهای بهتری برسند .

اگر  در رابطه با برگزاری شانزدهمین جشنواره نمایش عروسکی انتقاد و یا پیشنهادی دارید بفرمایید .

از درایت و دبیری خانم برومند در دو دوره گذشته تشکر می کنم . البته این اولین تجربه من برای حضور در جشنواره عروسکی است ؛ ولی به هر حال نگاه مادرانه و حساس و دقیق ایشان در مقابل همه گروه ها در تمام اموراز نگاه کسى دور نمانده است . ایشان به دقت به همه چیز رسیدگی می کنند با روى گشاده پذیرای انتقادات و پیشنهادات هستند و نه تنها در مقابل گروه من ، که در مقابل همه هنرمندان عروسکی که در این جشنواره حضور داشتند ؛ بسیار دلسوزانه نظارت و حمایت می کنند .

همچنین از ستاد جشنواره ، مدیریت تئاتر شهر و پرسنل تئاتر شهر که با ما همکاری کردند تشکر می کنم . و امیدوار هستم که واقعاً به هنر عروسکی توجه بیشتری شود . برای اینکه طیف وسیعی از مخاطبان بزرگسال و کودک را در برمی گیرد و اگر که این باور و نگاه فرهنگی حامی هنرمندان عروسکی و این هنر اصیل باشد ، من فکر می کنم که هنرمندان عروسکی بیشتری ترغیب خواهند شد که به تولید اثر عروسکى بپردازند و ما شاهد اجراهاى متعدد در طول سال خواهیم بود ، نه این که تنها دو سال یکبار تولید کار داشته باشیم و البته حمایت های مالی و معنوی بسیار تأثیرگذار خواهد بود .

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *