چندی پیش مصاحبه ای با هادی حوری کارگردان نمایش “سیه نامه باستان ” با عنوان ” هادی حوری :سیاست گذاری های غلط باعث تعطیلی نمایش “سیه نامه باستان” شد . ” را در وبسایت تئاتر فستیوال منتشر کردیم ، که هادی حوری در آن از دلایل تعطیلی زود هنگام نمایشش گفته بود .
بعد از آن مدیریت روابط عمومی و امور بین الملل ” خانه هنرمندان ایران ” در پاسخ به مصاحبه ی یاد شده ، توضیحاتی ارائه کرده و در اختیار تئاتر فستیوال قرار داده اند . ما نیز لازم دانستیم که این جوابیه را منتشر کنیم :
مدیریت روابط عمومی و امور بین الملل ” خانه هنرمندان ایران “ – نخست: اصلی‌ترین دلیل اتمام اجرای نمایش “سیه نامه باستان” علیرغم احترام به کارگردان اثر و تلاش ارزشمند اعضای گروه، عدم فروش حداقلی نمایش با توجه به مقررات کف فروش مصوب شورای سیاستگذاری تماشاخانه انتظامی بوده است که به عنوان یکی از شروط ابتدایی اجرای آثار نمایشی به اطلاع کارگردان رسانده شده و در متن قرارداد به آن اشاره شده است.
مقرارت کف فروش در تماشاخانه استاد انتظامی فروش حداقل یک سوم ظرفیت یعنی ٢٠ قطعه بلیط در هر اجرا می باشد و چنانچه طی ۶ اجرا گروه قادر به رعایت کف فروش یعنی فروش١٢٠ قطعه بلیط نباشد اجرای اثر یک هفته تقلیل پیدا می کند و فرصت اجرا به گروه دیگری سپرده می شود.
لطفا به آمار فروش نمایش ” سیه نامه باستان ” دقت بفرمایید : ۴۶ مخاطب بلیت ۱۰۰۰۰ تومانی، ۲۸ مخاطب بلیت ۱۵۰۰۰ تومانی، جمعا ٧۴ نفر با خرید بلیط به تماشای این نمایش نشسته اند. یعنی میانگین فروش این نمایش در ١٢ اجرا روزانه ۶ تا ٧ قطعه بلیط جمعا ٨٨٠ هزار تومان بوده است !!! یعنی یک دهم ظرفیت تماشاخانه ! و جالب اینجاست حتی اعضاء گروه این نمایش در برخی از اجراها از سهمیه بایط میهمان به صورت کامل استفاده نکرده اند! واجرای مورخ ٧ شهریور ماه حتی یک قطعه بایط فروخته نشده است!!! این در حالی است سالانه بیش از ٣٠٠ گروه نمایشی متقاضی اجرا در این تماشاخانه هستند که حتی علیرغم میل باطنی و٣ اجرایی شدن تماشاخانه حداکثر ٣٠ گروه نمایشی موفق به اجرا می شوند.
دوم: ایشان در مصاحبه مذکور یکی از دلایل عدم جذب مخاطب را سه اجرایی بودن تماشاخانه و همچنین تداخل زمانی در برگزاری جشنواره تئاتر عروسکی برشمرده اند ؛ که در این خصوص لازم به ذکر است . جناب حوری پیش از عقد قرارداد از بازه زمانی، روزشمار جشنواره و نحوه چیدمان اجراها به ویژه مقرارت کف فروش آگاهی کامل داشته و شرایط مذکور را نیز تائید کرده بودند. حال بعد از اعلام پایان نمایش ” سیه نامه باستان” ، خود را مبرا از تمامی این دانسته‌ها دانسته و عدم موفقیت اجرا و استقبال مخاطب را بدون در نظر گرفتن کیفیت و کاستی های اجرا صرفا متوجه نحوه برنامه‌ریزی مجموعه دانسته اند !!! که البته این رفتار با توجه به شخصیت حرفه ای ایشان بیشتر موجب حیرت دست اندرکاران این مجموعه شد . استقبال نسبی مخاطبان از نمایش دیگری در همین بازه زمانی گواه این مدعا است که شکست حرفه ای نمایش “سیه نامه باستان” بیشتر متوجه خود اثر است تا حواشی آن .
سوم : کارگردان محترم نمایش “سیه نامه باستان” در بخش دیگری از مصاحبه خود تصمیمات غیر مدبرانه مجموعه را باعث نابودی گروه‌های نمایشی برشمرده‌اند، این در حالی است که مجموعه اقدامات تماشاخانه استاد انتظامی خانه هنرمندان ایران و همچنین تماشاخانه ایران شهر به ویژه حذف٢٠ درصدی حق السهم تماشاخانه حکایت از حمایت قاطعانه مسئولین امر در این نهاد فرهنگی دارد .
در پایان همچنان که پیش‌تر نیز بیان گردیده شد این مجموعه علیرغم میل باطنی و تنها برای تنویر افکار عمومی به این سه مورد اکتفا نموده است .
خب وقتی فروش نرفته تماشاخونه حق داره دیگه … این همه گروه تیاتری هستن که میخوان اجرا کنن . اینجوری حق به حقدار میرسه
دوست عزیز حتما شما با سختی های اجرای یک نمایش و تلاش بی شماری که یک گروه تئاتری برای روی صحنه بردن باخبر نبستین ! چه فروش بره و چه نره به هر حال قرارداد نوشته شده و سالن باید مسئولیت قبول کنه و صبر داشته باشه … الان شرایط بد مخاطب تئاتر تقریبا همه جا اینجوریه و مخاطب های کمی برای دیدن تئاتر میان و اون هم دلایل خاص خودش رو داره مثل شرایط بد اقتصادی .
با این حال خود اهالی تئاتر باید پشت هم باشن و به هم کمک کنن !
وقتی بحث پول و دو دوتا چارتا پیش میاد دیگه نمیشه انتظار حمایت الکی داشت . طرف باید پول آب و برق سالنش رو بده یا نه !؟