هجدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی

ملیکا رضی : با جشنواره نمایش های آیینی و سنتی به نیاکان خود برمی گردم .


نمایش “قهوه قجری” نوشته آتیلا پسیانی و به کارگردانی ملیکا رضی و سما صدوقی یکی از نمایش هایی بود که در هجدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی در سالن تئاتر محراب به روی صحنه رفت . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با ملیکا رضی داشته است که ماحصل آن را می توانید در ادامه بخوانید .

تئاتر فستیوال

ملیکا رضی کارگردان نمایش “قهوه قجری” در خصوص شکل گیری این نمایش گفت : “قهوه قجری” محصول آموزشگاه بازیگری کودک و نوجوان پانیذ است . تولید اولیه این نمایش را توسط دوست خوبم خانم سما صدوقی برای جشنواره آموزشگاه آماده کردیم . ایشان به دلیل مشغله زیاد از کار کناره گیری کردند و کارگردانی این نمایش را به من سپردند . چون تجارب کارگرذان ها باهم متفاوت است ، من مجبور شدم دوباره از نو با توجه به رویکرد ذهنی خود این نمایش را بسازم چون فضای کار کردن با بچه ها تغییر بیشتری را می طلبد .

وی با بیان اینکه این اجرا نسبت به اجراهای بزرگسال فضای دیگری دارد ، توضیح داد : بازیگران این اجرا همگی کودک و نوجوان هستند . کار کردن با کودک و نوجوان خیلی سخت است . من در این چهار سال که مدرس تئاتر در آموزشگاه بازیگری پانیذ هستم ، به این قضیه اذعان پیدا کرده ام که اگر شما بخواهید مفهومی را به یک بچه برسانید، نسبت به آنکه به بزرگسال برسانید ، حداقل سه ، چهار روزی زمان می برد.
رضی با اشاره به اینکه در وهله اول خود را بازیگر می داند ، در این باره توضیح داد : من از سال ۸۰ فعالیت هنری ام را آغاز نمودم و خودم را اول بازیگر و بعد کارگردان می دانم . از نمایش هایی که در آن به عنوان بازیگر حضور داشتم ، می توانم به نمایش “اتللو” به کارگردانی استادم حمید مظفری ، “شازده کوچولو” به کارگردانی استادم منصور خلج ، “فسقلی” به کارگردانی استادم کریم اکبری مبارکه و به همین تازگی نیز در نمایش “مطرب” به کارگردانی استادم بهزاد فراهانی اشاره کنم .
این کارگردان جوان با بیان اینکه جشنواره نمایش های آیینی و سنتی را فستیوال با قدمتی می داند ، گفت : این جشنواره ما را به یاد گذشتگان ، نیاکان و فضای قدیمی خودمان یعنی فضای زمان قاجاریه می اندازد ، چون بیشتر فضاهای سنتی مانند پیش پرده خوانی ، نقالی ، تخت حوضی و نمایش هایی که فرش می انداختند یا الوار می گذاشتند و روی آن بازی می کردند ، مربوط به آن دوره است و برای من خیلی مقدس است . چون احساس می کنم که به نیاکان خودم بر می گردم . تنها تفاوت آن در این است که من به دلیل علاقه مندی به سبک سورئال ، باید بیشتر کارهایم رنگ و بویی متفاوت داشته باشد به همین خاطر فضا را به سمت و سوی نمایش های آیینی و سنتی می کشم .
کارگردان نمایش “قهوه قجری” در توضیح این نمایشنامه گفت : این نمایشنامه دو نویسنده دارد آقای آتیلا پسیانی و آقای محمد چرمشیر که هر دو از اساتید محترم هنر هستند و انشاءالله سلامت باشند. نمایشنامه همان داستان هملت ویلیام شکسپیر است که ایرانیزه شده و فضای ایرانی را وارد فضای نمایش کرده است. با این تفاوت که کمی رنگ و لعاب آن را تغییر اساسی داده ، در شعرها فضایی ایجاد کرده که نمایش بر پایه آیینی و سنتی شدن و در واقع ایرانی شدن گام بردارد .

ملیکا رضی با اشاره به اینکه متنی را که به جشنواره فرستاده ، رد شده است ، گفت : وقتی فراخوان هجدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی آمد ، من متن بزرگسال برای این جشنواره فرستادم ولی به دلیل رویکرد سیاسی که کارم داشت ، متنم رد شد و قطعا نمی توانستم به آن بپردازم و بر روی آن کار کنم از این رو تلاش کردم حال که نامم در فراخوان رفته است ، نوع دیگری به آن نگاه شود به همین خاطر زاویه دیدم را تغییر دادم و المان های ایرانی زیادی را وارد کار کرده و فضا سازی کردم و امیدوارم که اجرای خوبی بوده باشد . من در این نمایش مانند بقیه اجراها تمیز و مرتب کار نکردم بلکه حس من این بود که بازیگران این نمایش بازی سازانی هستند که مدام چیزی را به روی صورتشان می گذارند و بازی ارائه می دهند و بعد دوباره بازی دیگری را ارائه می دهند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *