یادداشتی بر نمایش ” خر مهره ” به کارگردانی محسن قصابیان

نمایشی برای رضایت مخاطب و منتقد !


یادداشتی بر نمایش ” خرمهره ” به کارگردانی محسن قصابیان

به بهانه ی اجرایش در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر

تئاتر فستیوال

نوشته های فرهاد نقدعلی را نمی شود دوست نداشت . ساده ، قصه گو ، با ریتمی دلپذیر و البته به روز .

حاصل کارگردانی قصابیان بر نمایشنامه ” خرمهره ” نقدعلی نیز مانند نمایشنامه ، اصولی است و ساده و دلچسب .

قصه گو است ، قصه ای روان و در عین حال دارای گره ها و تعلیق هایی که تماشاچی را جذب نمایش می کند و ریتم نمایش را دلپذیر نگه می دارد . مکان ، زمان و موقعیت داستان نیز مشخص است و کارگردان نیز به هیچ وجه قصد ندارد با شوخی ها و یا جملات سیاسی ، ماجرا را به امروز پیوند بزند و مخاطب را گول زده و جذابیت کاذب ایجاد کنند .

میزانسن ها نیز هوشمندانه هستند و معنا دار ، بی هیچ شلنگ تخته ای و بی هیچ دکور آنچنانی و حرکات و جای گیری های زاید و بی معنا و خارج از اندازه . همه چیز صحنه ، از دکور گرفته تا همه آکسسووار صحنه و اکت بازیگران و موسیقی در خدمت نمایش است و قصه .

موسیقی نمایش گرچه نوعی گرته برداری از آثار و سبک محسن نامجو است ، اما کاملا بر اثر و فضای آن منطبق است و در ایجاد ریتم و پیش برد نمایش کارآمد و به نوعی دارای پرسوناژ . در واقع موسیقی ، هدایت گر دیگر پرسوناژها بود و به آنها فرمان می داد که چه کنند و چه نکنند .

بازیگران نیز بی هیچ حرکت اضافه و کاملا مسلط ، به اجرای نقش های خود می پردازند و بازی های کنترل شده ای دارند با کمترین تپق در گفتار و رفتار .

همه اینها در کنار هم ، مخاطب را مجذوب نمایشی می کند . نمایشی که گرچه قصه اش در گذشته می گذرد ، اما حرف امروز است و حال و اوضاع خود ِ مخاطب را در زندگی ماشینی و به زور مدرن شده امروز روزش به یاد او می آورد ، بی هیچ شوخی اضافه ، بلکه با طنزی روان و زیرپوستی و بی هیچ حرف و متلک سیاسی ِ بی مایه که شاید نمایش را برای عده ای جذاب کند اما بی شک جذابیتی کاذب است که از اثرگذاری نمایش و درک شدن  پیام واقعی آن توسط مخاطب می کاهد .

کارگردان ” خرمهره ” در اجرای نمایشنامه نقدعلی ، به یک اجرای موفق دست یافته است ، اجرایی متشکل از یک فضا سازی درست ، میزانسن های معنا دار و منطبق بر قصه و انتخاب بازیگر و گروه به جا و درست که نتیجه همه اینها ، هم مخاطب را راضی می کند و هم اهل فن را و هم منتقدین را .

                                                                        المیرا نداف – نویسنده میهمان

يک نظر ثبت شده است .

  1. shoja_2018 گفت:

    سلام
    من اصلا توی جشنواره نمی فهمیدم بازیگرا چی میگن
    نه صداشون رو میشنیدم هم همه چیز انگار رو دور تند اتفاق می افته
    اجرای عمومش بهتر بود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *