گزارشی تحلیلی از بیست و هشتمین جشنواره تئاتر استان لرستان
امیر دلفانی – تئاتر فستیوال : بیست و هشتمین جشنواره تئاتر لرستان در سه روز به میزبانی مرکز استان در دو سالن اصلی تئاتر شهر و پلاتو شیدا برگزار شد. داوری این جشنواره را که با حضور ۷ نمایش از شهرستان های خرم آباد ، بروجرد ، الیگودرز و دورود به استقبال مخاطبین انگشت شمارش رفت ، غلامحسین لطفی ، رضا فیاضی و افسر اسدی بر عهده داشتند.
عدم تبلیغات ، تدارکات و در کل اهمیت کم هنر فاخر نمایش در بین مسئولین و مدیران هنری تئاتر استان لرستان موجب شد تا استقبالی کم رنگ تر از همیشه از آثار قابل تامل هنرمندان جوان و ساعی این خطه شکل پذیرد . عدم حضور هنرمندان و پیشکسوتان شاخص استان بیشترین مسئله ای بود که در این جشنواره به شدت خلا آن حس می شد و اغلب صندلی های خالی به تماشای برآیند یکسال زحمت اصحاب تئاتر استان لرستان می نشستند و این خود مساوی است با عقب گردی غیرمنطقی و به شدت تخریب گر در استانی که در دو سال اخیر در بخش بین الملل و مسابقه ایران جشنواره فجر با درخشش امین ابراهیمی ، احسان ملکی ، روح اله امامی ، علیآقا حسین پور و … حرف فراوانی برای گفتن داشت . فارغ از عدم حمایت مالی و تحقیر جامعه جوان تئاتر لرستان و اهمیت بی سابقه بیلان کاری مدیران ، اندک تماشاگرانی که خود تئاتری بودند و با تلاش فراوان اجازه نداده اند شمع تئاتر استان رو به خاموشی رود، در مقابل فوج عظیم محدودیت های موجود در تئاتر شهرستان ها ، شاهد آثاری با کیفیت نسبتا بالا بودند که اگر حمایت کافی از این آثار شکل می گرفت ، می توانستیم همچنان به آینده تئاتر خطه ای که یادگار زنده یاد استاد محمد رایگان و زنده یاد استاد حسین شیدایی است امیدوار باشیم .
برای آشنایی با آثار شرکت کننده در بیست و هشتمین جشنواره تئاتر استان لرستان ، می توانید از طریق لینک های زیر ، یادداشت هایی که بر نمایش های حاضر در این جشنواره نوشته شده استرا بخوانید .
… و اما
با تمام خوبی و بدی های ، رو راستی و حواشی موجود در جشنواره بیست و هشتم استان لرستان ، برگی دیگر از زحمات یکساله تئاتر استان به اتمام رسید و هیات داوران آرا خود را اعلام داشتند که پیش از آنکه چند خطی به متن جشنواره سرک بکشیم ، از طریق لینک زیر می توانید برگزیدگان این دوره از جشنواره را بشناسید .
برگزیدگان بیست و هشتمین جشنواره تئاتر استان لرستان
جشنواره تئاتر استان لرستان در اختتامیه بیانیه نداشت . تبلیغ اندکی داشت . مخاطب بعد از یک روز به دعوت گروه های اجرایی از برگزاری این رویداد فرهنگی با خبر می شود و در پایان مدیران تشویق می شوند و کل بنا بر تشویق آنها است و استعدادهای تئاتری لرستان کماکان در فکر گریزی و گذر از حواشی همیشگی تئاتر بی پشت و پناه شهرستان .
و چند پیشنهاد به جای بیانیه ی منتشر نشده .
۱ – آموزش : نه تنها هنرمندان تئاتر در هر مرتبه ای همواره نیاز به آموزش دارند. بلکه اصحاب مدیریت رویدادهای هنری هم باید آگاهی کامل را نسبت به به روز بودن هنر تئاتر داشته باشند و دریابند که تئاتر اولین ابداع بشر است که مجبور به پذیرش آن هستیم چرا که تزکیه ی نفس و پالایش دهنده ی افکاری است که بعضاً کنترل شده تا منجر به بزهکاری در جامعه نشود. نپذیرفتن تئاتر به عنوان یک علم، یک هنر، یک سرگرمی، یک پزشک جامعه و … فقط منجر به عقب ماندگی فرهنگی هر جامعه می شود و کم کم جامعه را بیمار می کند. که تمام این ادراک ممکن نیست مگر به واسطه ی آموزش. چه برای هنرمند تئاتری چه مسئولی که وظیفه برگزاری فستیوال را دارد.
۲- حفظ و حذف احساس برای کشف و معرفی استعداد : حمایت ها و نظارت هایی که جهت گیری سیاسی و عاطفی دارند مهلک ترین سم موجود برای فساد افکار است. آن هم فکر هنرمندی که لطیف می اندیشد. هنر خلق می شود تا توسط تماشاگر دیده شود و داوری بهانه ای است برای رقابتی سالم و محک زدن گروه های نمایشی ، نه ابزاری برای بروز احساسات. بگذاریم تماشاگر احساسش را آنگونه که می خواهد نشان دهد.
۳- اگر : اگر به فکر برگزاری جشنواره ای برای سال آینده هستید از امروز به شکل گیری فضای مثبت اقدام کنید تا بیش از پیش هنرمندان مستعد لرستان زمین به انزوا نروند.
آقا تئاتر تو شهرستان مرده … وجود نداره … پس زحمت کشیدن هم الکیه !
اصلا و به هیچ عنوان تو کله مسئولاش که بیشترشون هم غیر هنری و غیر تئاتری هستند نمی ره که اصلا تئاتر چی هست ؟! و چه تاثیری میتونه داشته باشه … و فقط و فقط تو تهران همه چی … این طور که نمیشه! این همه تلاش و اتسعداد وجود داره … بالاخره پس کی و کی باید به فکر باشه و دل بسوزونه!؟
این که میگید تلاش ها الکیه من موافق نیستم . همین الان هم اگر چراغ سالنی در شهرها روشن هست به همت و تلاش جوونها و دلسوزایی که دارن تلاش می کنن . ما باید خودمان دل بسوزانیم و خودمان امور کار را در دست بگیریم
like
یادمان باشد بزرگان و زحمت کشانی چون مصطفی عبذاللهی هم از این خطه بودند که واقعا با تلاش و زحمت به جایگاهی که داشتند رسیدند !
” اهمیت کم هنر فاخر نمایش در بین مسئولین و مدیران هنری تئاتر” !!!
معضل همه ی شهرامونه کاکو … هیج جایی غیر مرکز اهمیت نمیدن به تئاتر و نمایش متاسفانه !!!!!!!