یادداشتی بر نمایش "جی" به کارگردانی صادق نصیری

مانیفستی برای داوران


یادداشتی بر نمایش “جی” به کارگردانی صادق نصیری از یزد به بهانه ی اجرا در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر

تئاتر فستیوال

معمولا پیش از آغاز هر نمایشی در لحظه ی ورود به سالن ، بروشور نمایش در اختیار تماشاگران قرار می گیرد تا معرفی باشد از آنچه قرار است که روی صحنه مشاهده شود . در بروشور نمایش ” جی ” جملاتی نوشته شده بود که به طور نمونه جمله ی اول آن را در اینجا ذکر می کنم :

” در هزاره سوم در خیلی از جوامع فقر ، فحشا ، اعتیاد ، که نشأت گرفته از بی ایمانی مردمان است باعث شایع شدن بیماری های عصبی روانی در سطح گسترده می گردد . … “

متاسفانه من هر چه به دنبال ارتباط این جمله و جمله های دیگری که در بروشور آمده است با نمایش گشتم چیزی دستگیرم نشد !

” جی ” داستان مردی است که مدتی از کار بیکار شده و این مسئله باعث به وجود آمدن برخی مشکلات روانی برای او شده است . گویا کارگردان سعی داشته با کنایه به برخی معضلات اجتماعی ، مشکلات عصبی رایج در جامعه را ریشه یابی کند اما در این هدف خود ناموفق عمل می کند چرا که ” جی ” قصه ای روایت نمی کند که مخاطب بخواهد با آن همراه شود . پرسوناژهای نمایش به درستی معرفی نمی شوند و صرف اینکه بدانیم زن معلم زبان است و مرد بی کار ؛ شخصیت پردازی صورت نمی گیرد !

روند نمایش به گونه ای است که چون هیچ اتفاقی در آن رخ نمی دهد و به تبع آن تعلیقی وجود ندارد ، خسته کننده می شود و مخاطب تنها آرزو می کند که هر چه زودتر این نمایش ۸۰ دقیقه ای به پایان برسد .

گنجاندن چند جمله و اکت به ظاهر طنز که نمی تواند اکثر مخاطبان را به لبخند کوچکی هم وادار کند ، راه حل مناسبی برای از حفظ ریتم  نمایش نیست .

و چند نکته مثبت نمایش : طراحی صحنه کاربردی است و کارگردان سعی کرده است از تمامی آکسسوار صحنه به نحوی استفاده کند . نور و موسیقی نیز در خدمت نمایش هستند و به درستی از آن ها استفاده می شود .

اما نکته ای که ذهن مرا در طول نمایش به خود مشغول کرده بود و لازم دیدم در اینجا به آن اشاره کنم این است که نمایش ” جی ” در بخش بین الملل جشنواره حضور دارد که تعدادی از داوران آن خارجی هستند اما متاسفانه بالانویسی در اجرا وجود نداشت و تنها در بخشی از صحنه های پایانی نمایش بازیگر زن شروع به گفتن مانیفستی به زبان انگلیسی می کند ! صحنه ای بی ربط به کل نمایش . اینکه زن معلم زبان است دلیل قانع کننده ای برای وجود چنین صحنه ای نیست . آیا داوران بایستی تنها با همین چند جمله در مورد نمایش قضاوت کنند !

در مجموع ” جی ” نمایشی ضعیف است چون قصه نمی گوید ، ریتم مناسبی ندارد و با جملات تکراری بازیگرها ، مخاطب را خسته می کند و سوالی که در مورد آن باقی می ماند دلیل حضورش در بخش بین الملل جشنواره تئاتر فجر است ؟!

نسترن داوودی – دپارتمان نقد تئاتر فستیوال

۲ نظر ثبت شده است .

  1. عرفان فتاح گفت:

    سلام
    خسته نباشین
    موافقم باهاتون
    من نفهمیدم چرا جی ؟
    چرا ؟

  2. ava گفت:

    واااااای خیلی بد بود خیلی
    کاش می گفتین پیشنهاد نمی شود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *