به گزارش تئاتر فستیوال ، نخستین جشنواره پرده خوانی و نقالی غدیر (نقالان علوی) در گام نخست خود بزرگداشت یکی از استادهای هنرهای آیینی سنتی را برگزار می‌کند.

مرشد ابوالحسن میرزاعلی متولد ۱۳۲۵ در تهران و از نوادگان تعزیه داران تکیه دولت تهران است و از سن پنج سالگ در مکتب پدر مرحومش مرشد حاج آقا تقی میرزاعلی از صاحبان سبک در عرصه پرده خوانی تلمذ کرده است.

همچنین یکی از پسران او شهید اسماعیل میرزاعلی در دوران ۸ سال جنگ تحمیلی به شهادت رسید و هم اکنون نیز دو تن از فرزندان او، رسول و محسن میرزاعلی از فعالان پیشرو در عرصه هنرهای آیینی سنتی هستند.

میرزاعلی تنها هنرمند پرده خوان و نقالی دارای نشان درجه یک هنری، معادل دکتری است. او این نشان را به دلیل فعالیت در ۴ رشته، کارگردانی، تعزیه، پرده خوانی و موسیقی دریافت کرده است.

داوود فتحعلی‌بیگی پژوهشگر تئاتر درباره هنرهای چندگانه او از زبان میرزاعلی می گوید: به اصطلاح خودشان کارد مطبخ بودند. هر جا گروه کم می‌آورد ایشان دست به کار می‌شد و می‌توانست آن معرکه را به سرانجام خوبی برساند.

مرشد محسن میرزاعلی، فرزند استاد می‌گوید:« اگر در پرده‌خوانی و نقالی و تعزیه یا هر هنر آیینی و سنتی دستی دارم، مدیون پدرم، پدربزرگم و پدر پدربزرگم هستم.

اولین اجرای پرده‌خوانی که دیدم در زمستان و جایی در مرکز تهران بود. پای پرده همان طور که پدر پرده می‌خواند، روی فرشی نشسته بودم. چنته پدر را زیر گذاشتم و دراز کشیدم. کتش را روی من انداخت. مشغول نقل داستان پرده بود. من با داستان پلکانم سنگین شد و به خواب رفتم. هر کسی از من سوال می‌پرسد اولین پرده‌ای که دیدی چه بوده، ناخودآگاه به یاد این رویداد می‌افتم.

روزی با پدرم به بهشت‌زهرا رفتیم، جنازه اخوی را آورده بودند. برادرم، اسماعیل میرزاعلی در عملیات عاشورا به شهادت رسیده بود. پدرم به یاد امام حسین و حضرت علی‌اکبر (ع) اشعاری که متعلق به این دو بزرگوار بود را برگزید و زمزمه کرد.»