هجدهمین جشنواره تئاتر تجربه با حضور برخی از مدیران و اساتید دانشگاه تهران و هنرمندان عرصه تئاتر و سینما، شامگاه شنبه ۲۹ مهر ماه در تالار شهید آوینی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران افتتاح شد.

به گزارش تئاتر فستیوال به نقل از روابط عمومی جشنواره، هجدهمین جشنواره تئاتر تجربه با حضور دکتر محمود نیلی احمدآبادی رئیس دانشگاه تهران، دکتر مجید سرسنگی معاون فرهنگی دانشگاه، اعضای شورای سیاست گذاری جشنواره و جمع کثیری از دانشجویان، استادان و هنرمندان بنام کشور در عرصه تئاتر و سینما، شامگاه شنبه ۲۹ مهر ماه در تالار شهید آوینی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران افتتاح شد.

در این مراسم که با اجرای کوروش سلیمانی برگزار شد، پس از تلاوت قرآن کریم، دکتر نیلی احمدآبادی، رئیس دانشگاه تهران به ایراد سخن پرداخت.

رئیس دانشگاه تهران در سخنانش به اهمیت ارتباط دانشگاه و دانشجویان با جامعه پرداخت و ایجاد این ارتباط را یکی از وظایف اصلی دانشگاه دانست و گفت: اموری مانند جشنواره تئاتر تجربه که از وظایف اصلی آن، می‌توان برقراری ارتباط با جامعه را برشمرد، بخشی از آموزش و پژوهش است و دانشگاه وظیفه خود می داند در حد بضاعت خود از آن حمایت کند.

دکتر نیلی با تاکید بر آثار مثبت برگزاری جشنواره های دانشجویی، گفت: این جشنواره ها به دانشجویان کمک می کند تا کار جمعی را بیشتر یاد گرفته و توانایی های خود را بیشتر بروز دهند.

رئیس دانشگاه تهران با اشاره به سفر اخیرش و حضور در کنفرانس جهانی دانشگاه های دنیا، اظهار کرد: امروز بحث خیلی مهمی در دنیا شکل گرفته است؛ بحثی که به صورت جدی توسط همه مطرح می شود، و آن، بحث تعامل دانشگاه و جامعه است. بسیاری از صاحب نظران آموزش عالی معتقدند توجه به این نقش تا حد زیادی مغفول واقع شده است. آن ها می گویند تا حال، دانشگاه فقط به دنبال حل مشکلات خودش بوده و توجه چندانی به حل مشکلات جامعه نداشته است. این درون گرایی باعث شده دانشگاه از فلسفه وجودی خودش فاصله بگیرد.

این استاد دانشگاه با اشاره به نقش مهم علمی دانشگاه، تصریح کرد: قطعا دستاوردهای علمی مهم‌ترین بخش دانشگاه است. آموزش و پژوهش از مهم‌ترین بخش ها هستند، اما در نهایت، فارغ التحصیل ما این علم را که در دانشگاه فرا گرفته باید در جامعه به کار گیرد. دانشجویان و فارغ التحصیلان ما برای چه هدفی تجهیز می‌شوند. یکی از مسائل بسیار مهم در این تعامل بین جامعه و دانشگاه فعالیت‌های گروهی دانشجویی و از این طریق ارتباط با جامعه است.

وی ادامه داد: خوشبختانه دانشگاه تهران در این زمینه نسبت به دانشگاه‌های دیگر خیلی بهتر عمل کرده است. تمام کسانی که از خارج و داخل به دانشگاه تهران می آیند، معتقدند فضای دانشگاه، فضایی زنده و شاداب است. دانشگاه تهران در جامعه حضور دارد و بسیاری از جریان‌های زنده جامعه به شکلی از جریان‌های دانشجویی درون دانشگاه شکل می‌گیرند. لذا برداشت من این است که یکی از شاخصه‌ها و اهمیت‌های مرکز تئاتر تجربی و این جشنواره همین بردن موضوعات و دغدغه های دانشگاه در بین مردم و جامعه است. تئاتر به عنوان یک قالب هنری وسیله بسیار خوبی برای انتقال مفاهیم و ایجاد ارتباط بین بخش‌های مختلف جامعه است. اگر این جریان در این شکل بتواند جمعیت بزرگ‌تری از دانشجویان را فعال کند و در خدمت این هدف قرار بدهد، بسیار موثر خواهد بود.

رئیس دانشگاه تهران در پایان سخنانش با اعلام حمایت از حرکت‌هایی چون جشنواره تئاتر تجربه، گفت: دانشگاه پشتیبان این حرکت‌ها است، این حرکت‌ها را ارج می‌گذارد، و آن ها را بخشی از آموزش و پژوهش دانشگاهی می داند. هرچند بضاعت ما محدود است، اما با همین بضاعت هم بیشترین تلاش را برای حمایت از این جریانات فرهنگی دانشجویی خواهیم کرد. امیدورام با وجود روحیه بالا و مثبت دانشجویان و نیز ظرفیت بالایی که در شبکه دانشجویان و دانش ٱموختگان دانشگاه وجود دارد، این گونه فعالیت ها بیش از پیش توسعه پیدا کند.

پس از سخنان رئیس دانشگاه تهران، بخش بزرگداشت جشنواره تئاتر تجربه برگزار شد. در این بخش از دکتر محمود عزیزی، استاد عبدالله کوثری، استاد فریدون علیاری و دکتر مجید سرسنگی با اهداء الواح تقدیر و هدایایی تجلیل به عمل آمد.

دکتر مجید سرسنگی، دانشیار گروه آموزشی هنرهای نمایشی و معاون فرهنگی دانشگاه تهران، در این مراسم طی سخنانی خطاب به دانشجویان گفت: بعضی از ما نمایشنامه می‌نویسیم، بعضی دیگر بازی می‌کنیم، برخی کارگردانی و برخی دیگر طراحی می‌کنیم و یا هر کار دیگر که اسمش را «هنر» می‌گذارند. یک سال، پنج سال، ده سال، پنجاه سال، یا هر تعداد سال دیگر! در این فاصله احتمالا برایمان کف می‌زنند و هورا می‌کشند، نام و عکس‌مان روی پوستر و بیلبوردهای بزرگ شهری می‌آید، با ما مصاحبه می‌کنند؛ طرفدار پیدا می‌کنیم، لایک‌مان می‌کنند، فالو می‌شویم، از ما امضاء می‌گیرند، جایزه می‌گیریم، تندیس بالای سر می‌بریم، به مهمانی‌ها و مراسم جور واجور دعوت‌مان می کنند، نزدیک انتخابات که می‌شود سیاستمداران دست در گردن‌مان می‌اندازند، خوشحالیم و احساس غرور می‌کنیم.

وی ادامه داد: کمی که پیر می‌شویم، برای‌مان مجلس تقدیر و تجلیل می‌گیرند؛ استاد خطاب‌مان می کنند؛ آقای نمایشنامه‌نویسی فلان، خانم بازیگری بهمان، خانم طراحی بهمان‌، آقای کارگردانی فلان؛ با ما عکس می‌گیرند، کرور کرور، خوش شانس اگر باشیم تندیس‌مان را می‌سازند و یا جایزه‌ای به نام‌مان می‌کنند.

این استاد دانشگاه افزود: از این هم که می‌گذرد، کار چندانی نداریم. کمتر کسی به سرغمان می‌آید، کمتر کاری به ما پیشنهاد می‌شود، کمتر تلفنی زده می‌شود، حتی کمتر به کانالی دعوت می‌شویم. حوصله‌مان سر می‌رود، اوایل را با ورق‌زدن مجله‌های قدیمی، مصاحبه‌های چاپ شده، عکس‌هایی که کم‌کم رنگ و روی‌شان می‌رود و تعریف خاطرات دوران ماضی برای همسر– که تنها گوش موجود است – و یا نوه‌هایی که به ظاهر مودبانه به گوش‌اند، اما در دل‌شان غوغاست که زودتر به کارهای خودشان برسند، سپری می‌کنیم.

دکتر سرسنگی با اشاره به سرنوشت بیشتر هنرمندان، اظهار داشت: اما به عقیده من، هیچ کدام اینها  اثر هنرمند نیست. هنرمند در تمام دوران حیاتش تنها یک اثر خلق می‌کند و آن هم خود اوست! هنر ما ساختن شخصیتی است که انسانیت را، مردمش را، کشورش‌اش را، تمدنش را، دوست بدارد. به اندازه گامی کوچک، جامعه خود را به پیش ببرد. به اندازه کف دستی، آلودگی‌ها را پاک کند، کمی از غصه دیگران بکاهد و کمی لبخند به لبان‌شان هدیه کند، اندکی زمین را به آسمان نزدیکتر کند و در گوشه‌ای از قلب مردم جایی همیشگی برای خودش دست و پا کند. آن چه خلق می‌کنیم، اثر ما نیست، تنها اثری از اثر واقعی ما است.

وی افزود: ما انتخاب نمی‌کنیم که هنرمند شویم؛ هنر بعضی از ما را انتخاب می‌کند. برای همین هم است که برخی از ما صدها اثر هنری خلق می‌کنیم اما باقی نمی‌مانیم. کسانی حتی با یک اثر، می‌شوند بخشی از تاریخ. باقی‌ماندن به تعداد کتاب، مقاله، نمایش، نمایشنامه، موسیقی، نقاشی، مجسمه و … نیست؛ به پاره‌های روحی است که از انسان به جامعه منتقل می‌شود و فضای زندگی آدمیان را لذت بخش‌تر و امیدوار کننده‌تر می‌سازد. باقی‌ماندن، یعنی الگو شدن و بار سنگین هدایت یک نسل را به دوش کشیدن.

معاون فرهنگی دانشگاه در پایان سخنانش، اظهار کرد: بسیار مفتخرم که امروز من را برای ایستادن در این صحنه محترم انتخاب کرده‌اید. بسیار افراد شاخص‌تر و شایسته‌تری وجود داشتند که این مراسم محترم می‌توانست از حضور ایشان بهره‌مند باشد. از این بابت بدون هیچ اغراقی احساس شرمساری دارم و در برابر تمام آن‌ها که از ایشان آموخته‌ام، سر تعظیم فرود می‌آورم. همچنین معتقدم بدون وجود و حضور دانشجو، تصویر معلم و معلمی، ناقص و بی‌ معناست، لذا مایلم از همه دانشجویانی که از سال ۱۳۷۱ تا کنون انگیزه‌بخش و معنا‌بخش حضور من در بهترین نهاد اجتماعی جهان، یعنی دانشگاه بوده‌اند، تشکر کنم.

تشریح برنامه های جشنواره توسط  جوادکاوندی، دبیر جشنواره هجدهم تجربه، رونمای از پوستر جشنواره و نیز تقدیر از کارکنان پردیس هنرهای زیبا که در برگزاری جشنواره مشارکت داشته اند، بخش های دیگر این برنامه را تشکیل می داد. گفتنی است هجدهمین جشنواره تئاتر تجربه ۹ تا ۱۹ اسفند ۱۳۹۶ برگزار خواهد شد.