چند سال قبل در پروژه ای با الهه خوشکام همکاری داشتم. مدت پروژه کوتاه بود اما همان مدت کوتاه هم کافی بود تا شیفته او شوم. نه من، که هر کس در این سالیان دراز با او آشنا شد ، شیفته اش شد .

او خصائص ویژه ای داشت که در نسل امروز تئاتر بعضا آن خصائص کمی کمرنگ شده اند. لذا باید منش خوشکام را و اخلاق خوشکام را یادآوری کرد.

او تئاتر را برای تئاتر دوست می داشت. او عاشق تئاتر بود .  صبور بود ، آرام بود ، نجیب بود ، شریف بود . او با اینکه حقیقتا بازیگر بسیار خوبی بود و نیز تعداد بازی هایش کم نبود اما تواما به دنبال فراگیری و کسب تجربه بود.

او مسیر سخت زندگی هنریش را با شرافت ، قدم به قدم با پیوستگی و استمرار طی کرد.
او و امثال او همیشه فانوس خواهند بود برای عاشقان تئاتر .

روحش قرین مغفرت حضرت حق باد.

یادش گرامی.

با احترام 

 محمد جواد حبیبی – تئاتر فستیوال