هجدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی

سعید البرز : نوایی نوایی ، متعلق به تمام مردم ایران زمین است .


در عصرگاه سه‌شنبه یعنی آخرین روز اجراهای جشنواره ، موسیقی اجرای «نوایی، نوایی» به نویسندگی و کارگردانی محمود کریمی، در محوطه تئاتر شهر طنین‌انداز شد و جمعیت علاقه‌مند به این موسیقی و نیز آیین محلی تربت جام را به دور خود کشاند؛ «نوایی نوایی نوایی، جوانی بگذرد تو قدرش ندانی …» . این آیین با دست زدن و رقصیدن و چرخیدن و برخی حرکات نمایشی همراه بود اما به دلیل ضیق وقت به اتمام خود نرسید. خبرنگار تئاتر فستیوال با سعید البرز، از هنرمندان این گروه گپ‌ و‌ گفتی کوتاه داشت که در ادامه می‌آید:

تئاتر فستیوال

سعید البرز در توضیح نمایش آیینی “نوایی نوایی” مراحل اجرای آن گفت : ما در این نمایش با ایده گرفتن از شعر نوایی و داستان‌پردازی ، به سه مرحله رسیده‌ایم ؛ مرحله اول شامل اعمالی مثل کاشت و داشت و برداشت گندم می‌شود که در واقع به‌صورت نمادین به زندگی ما انسان‌ها نگاه دارد، مرحله دوم رزم و چوب‌بازی را نمایش می‌دهد که نمادی از دفاع از وطن است و مرحله پایانی هم مخصوص رقص سماع است که متاسفانه امروز انجام نگرفت؛ چرا که برای اجرای کامل به حداقل ۴۵ دقیقه زمان نیاز داشتیم. در کل نوایی نوایی سه مرحله دارد و کاملاً با شعر و ترانه مرتبط با آن صحنه جلو می رود.

وی در ادامه در مورد اشعار و ترانه‌های استفاده شده در این نمایش توضیح داد : شعر نوایی از جمله اشعار قدیمی منطقه تربت جام است که بعضی آن را منسوب به طبیب اصفهانی می‌دانند و برخی به عارف بزرگ قرن چهارم هجری شمسی تربت جام یعنی شیخ جام و برخی هم عبدالرحمن جامی را صاحب آن می دانند. به هر حال نوایی از اشعار محلی تربت جام و آن قدر معروف است که بسیاری از مردم با آن ، نام تربت جام را می‌شناسند.

البرز در باره اجرای آیین “نوایی نوایی” در جشنواره‌های مختلف اظهار داشت : خوشبختانه این نمایش طرفداران بسیاری دارد و تاکنون موفق به دریافت  چند جایزه و لوح سپاس از جشنواره‌های آیینی کشورمان شده است. ما همچنین این آیین اصیل ایرانی را به کشورهایی مانند آلمان، مالزی، ترکیه، گرجستان، ارمنستان و … برده‌ایم. حتی نوازنده‌های سورنای گروه در بیش از ۲۰ کشور جهان اجراهایی موفق داشته‌اند. اما با این وجود هنرمندان ما هنوز جایگاه واقعی خود را نیافته‌اند و ارزش هنر آنان به درستی دریافت نمی‌شود. دیشب هم در تالار وحدت اشاره کردم که نوازنده دهل ما که ۷۰ سال سن دارد و طی سه دوره از جشنواره فجر، دیپلم افتخار کسب کرده ، متاسفانه در خانه‌ای کاهگلی و محقر زندگی می‌کند.

وی در پایان در مورد استقبال مردم از این آیین در جشنواره نمایش های آیینی و سنتی گفت : خوشبختانه استقبال مردم هر ساله رو به افزایش است. این آیین و فرهنگ برای مردم ایران زمین است و چقدر خوب است که جشنواره‌ها برگزار می‌شوند . جالب است که اکثر تماشاگران با ما ترانه نوایی را زمزمه می‌کنند .

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *