بخش : نقد و یادداشت


تئاتر فستیوال
یادداشتی بر نمایش "شب شرقی" به نویسندگی و کارگردانی ناصح کامگاری

تئاتر یا مانیفست نویســنده؟!


"شب شرقی" نمایش خوبی نیست گرچه کارگردان و بازیگران بسیار تلاش کرده اند که اثر خوب و تاثیرگذاری خلق کنند ، اما صد حیف که که این تلاش ها اثرگذار نبوده اند . ایراد اصلی نمایش متوجه نمایشنامه است . "شب شرقی" سعی دارد قصه بگوید ، آن هم قصه ای عاشقانه ک ...

تئاتر فستیوال
یادداشتی بر نمایش "برج های خاموش" به نویسندگی و کارگردانی زهرا شایان فر

تمرکز بر قصه ، موفقیت در اجرا


یادداشتی بر نمایش "برج های خاموش" به نویسندگی و کارگردانی زهرا شایانفر "برج های خاموش" نمایش خوبی است و با تجربه های زهرا شایان فر به عنوان کارگردان به نمایشی دیدنی و قصه گو تبدیل شده است . فرم اجرایی نمایش و محتوای اثر هماهنگ با هم پیش می رو ...

نقد تله تئاتر «به سوی دمشق» * به کارگردانی حمید سمندریان

زیر سنگینی نگاه های کنجکاو


«به سوی دمشق» عحیب و غریب ترین اثر آگوست استریندبرگ، نمایشنامه نویس شهیر سوئدی است. او بخش های اول و دوم این نمایشنامه را در سال هزار و هشتصد و نود و هشت و بخش سوم آن را حد فاصل سال های هزار و نهصد تا هزار و نهصد و چهار نوشت یعنی زمانی که با بیماری ...

یادداشتی بر نمایش " رولور " به کارگردانی پوریا کاکاوند

یک تئاتر مینیمال تحسین برانگیز


" رولور " یک نمایش مینیمال تمام عیار است . مینیمال در طراحی صحنه ، لباس ، نور ، بازی و البته کارگردانی . دو بازیگر در دو سوی صحنه ایستاده اند و با کمترین اکت و حرکت ، دیالوگ می گویند و تنها دو عامل نور و صدا تغییر دهنده ی فضا و مهم تر از همه نقاط ...

نقدی بر " آینه های رو برو" به کارگردانی محمد رحمانیان

شتر گاو پلنگ


من هم به سینما رفته ام و فیلم دیده ام ، و هم به تماشاخانه رفته ام و تئاتر دیده ام ؛ فیلم ها و تئاتر های خوب ، بد و حتی خیلی خوب و خیلی بد . "  آینه های رو برو " به کارگردانی محمد رحمانیان اما ، شاهکاری (!) است که همزمان هم " ادا " ی فیلم را در می ...

تئاتر فستیوال
یادداشت نرگس آبیار ( کارگردان سینما ) بر پرفورمنس "فروغ ساراپینا" به کارگردانی محسن حسینی

پرفورمنس «فروغ ساراپینا» را باید دید .


تئاترفستیوال: مطلب زیر به قلم نرگس آبیار ( کارگردان سینما ) است که برای انتشار ، توسط کارگردان پرفورمنس" فروغ ساراپینا "، محسن حسینی، در اختیار تئاترفستیوال قرار گرفته است . نرگس آبیار ( کارگردان سینما ) : در کتاب « زنان، جنون، پزشکی » آمده اس ...

تئاتر فستیوال
یادداشتی بر نمایش "بله دیگ ، بله چغندر" به کارگردانی منیژه داوری

همگامی موسیقی و قصه


وقتی به تماشای نمایش در جشنواره نمایش آیینی و سنتی می نشینید ، انتظارتان از اثری که با آن روبرو هستید بالا می رود ، چرا که طبیعتا گروه ها با انگیزه ای فراتر از اجرای عموم ، خود را برای اجرا آماده کرده و به جشنواره آمده اند تا نمایشی ایرانی و در ع ...

نقدی بر نمایش "فلان و چنان حکومت خان جان" به کارگردانی رضا شاهبداغی

فلان و چنانِ سنت دوستیِ نوآورانه


دیدن یک نمایش ایرانی،  یک نمایش ایرانی با همه مشخصه های یک نمایش ایرانی ، از متن تا اجرا و حتی محل اجرا ( که بی شک در فضاسازی و بخشیدنِ روح به نمایش بسیار موثر است )  ، آن هم در جشنواره ای با همین عنوان ، بسیار جذاب و حتی فراموش نشدنی است ؛  به ویژ ...

یادداشتی بر نمایش " جویندگان عشق " به کارگردانی ساسان قجر

یک نمایش کش دار و خسته کننده


نمایش " جویندگان عشق " در اولین روز هجدهمین جشنواره ملی نمایش های آیینی و سنتی در خانه نمایش با مخاطب کمی به روی صحنه رفت در حالی که این نمایش نیز به سبک و سیاق نمایش های ایرانی با مخاطب ارتباط می گرفت و این موضوع کار را برای بازیگران سخت نمود . ا ...

یادداشتی بر نمایش " هزار و یک مکر " به کارگردانی برکه فروتن

دوست داشتنی اما متوسط


“ هزار و یک مکر “ نمایش شیرینی است که علی رغم ايراداتی که به آن وارد است ، دوست داشتنی است و مخاطب را با خود همراه می کند. نمایش مبتنی است بر شیوه ی نمایش تخت حوضی که قصه گو است و همراه با موسیقی ایرانی و حرکات موزون و شوخی های اجتماعی و سیاسی .  ...

تئاتر فستیوال
یادداشتی بر نمایش "آناکارنینا" به کارگردانی آرش عباسی

من به این می گویم “پارودی” ، شما را نمی دانم ؟


"آنا کارنینا" به نویسندگی و کارگردانی آرش عباسی ، یک پارودی است ، اما نه پارودی "آنا کارنینا" بلکه پارودی "تاک شو" (talk show) و نه پارودی به معنای هجو بلکه پارودی به معنای نقض . آرش عباسی را در تعداد زیادی از کارهایش دوست دارم و می پسندم ، چرا که ...

یادداشتی بر " شب دشنه های بلند " به کارگردانی علی شمس

دشنه هایی بلند با دسته های شکسته


یکی از مسائل مهم در عرصه تئاتر که این روز ها به دلایل متعدد - بالاخره - البته تا حدی مورد توجه قرار گرفته است  مسئله اصالت ( به تعبیر نگارنده) است. به این معنا که یک  نمایش ، خالق آن و عوامل آن و حتی تماشاچی آن می بایست تئاتر را برای تئاتر بخواهند ...